moeheidsbarriere

De afgelopen jaren heb ik een nieuwe spreuk uitgevonden: door je moeheidsbarriere heenvliegen. Ik heb daar altijd last van aan het einde van het schooljaar. Dan ben ik niet gewoon moe, maar bijzonder moe: ik vlieg dan door mijn moeheidsbarriere heen. Het werkt een beetje hetzelfde als een geluidsbarriere. Je hebt last van turbulentie, maar daar eenmaal voorbij is het alsof de hemel open gaat.
Voor de barriere ben ik een beetje sacho, zeer moe, maar er eenmaal doorheen kan het me worst wezen, dan kan ik alleen nog maar lachen om mijn moeiheid. Boeit me dan ook niet echt meer. Vaak ontstaan er ook leuke situaties.
Zo was ik van de week zo moe, dat ik niet meer moe was (snap je nog?) en dus 's nachts om half 1 mijn huis aan het stofzuigen. De dag erna werd ik om 5 uur 's ochtends wakker en jawel: klaar wakker!
Ik word er ook een beetje hyper van of juist groggy. Eerlijk gezegd heb ik er nu ook last van. Moet allang op mijn bed liggen (tis 23.30) maar ja, die weblog he?!
Het is ook een verrassing wat ik zometeen nog allemaal ga doen. Ik voorzie nog wel wat spectaculaire dingen voor ik eenmaal op 1 oor lig. Maar weet je, dat lees je morgen dan wel.
Slaapse :-)