vrijdag 29 februari 2008

friday

Storrum. Dat is het. Op 10 hoog in mijn flat giert en brult het.
Ik vind storrum wel ok. Is wel kicke.

Vandaag lekker aan de slag geweest. Moest te vroeg in the Mall zijn, omdat ik te vroeg had afgesproken met DK, mijn voorganger. Daarna veel stuf geregeld, best chill. Met H rondje door de Voorhof gemaakt, om ons te orienteren voor Diverse City, ook wat bewoners uit de Voorhof gesproken. Veel ideeën opgedaan.
Vanaaf met C, oud JWO-er van vorig jaar, afgesproken, samen pizza gegeten bij de Italiaan en veel bijgekletst. Was leuk.

Vakantie is over, althans nog weekend. Morgen huis verbouwen.

donderdag 28 februari 2008

bus

Ik wil jullie toch even op de hoogte brengen van het feit dat ik vanmiddag bijna onder de bus terecht ben gekomen. Bijna was er een einde aan liandelft.

Ik liep van the Mall naar de winkels. Daarbij moet je een weg, een busbaan en nogmaals een weg oversteken. Bij de 1e oversteek was er wat gebakkelei tussen twee auto's en dus keek ik rechts over mijn schouder terwijl ik doorliep. Eén stap voor de busbaan draai ik mijn hoofd weer naar voren en op hetzelfde moment zoeft de bus langs me heen. Enigszins verdwaasd loop ik verder en ik besefte me dat er goed voor me gezorgd wordt. Thank You.

Covey

Eén van de betere boeken die ik voor de JWO heb moeten lezen is 'de 7 eigenschappen van effectief leiderschap' van Stephen R. Covey.

Zijn uitspraak 'eerst begrijpen dan begrepen worden' vind ik goud. Natuurlijk heb je ook 'de win-win situatie' en 'storten op iemands emotionele bankrekening'.

Voor komend blok mogen we een aantal dingen herhalen. Zojuist las ik over empathisch luisteren. Er staan een aantal leuke dingen in zoals:

* de meeste mensen luisteren niet om iemand te kunnen begrijpen, ze luisteren om antwoord te kunnen geven
* door begrip te tonen en niet je eigen verhaal te vertellen, doe je een grote storting op de emotionele bankrekening van de ander

* iets is pas een storting als de ander dat zo ervaart
* je moet een hoge emotionele bankrekening hebben om een ruilhandel tussen jouw hart en dat van de ander mogelijk te maken
* een goede verkoper probeert er eerst achter te komen wat de behoeften en bezwaren van de koper zijn
* als je meteen met je oordeel klaar staat, zul je iemand nooit helemaal begrijpen

we luisteren autobiografisch:
we oordelen: we zijn het ergens mee eens of niet
we onderzoeken: we stellen vragen vanuit ons eigen referentiekader
we adviseren: we geven raad op grond van onze eigen ervaringen
we interpreteren: we proberen er achter te komen waarom mensen zich op een bepaalde manier gedragen en baseren ons daarbij op onze eigen motieven

De laatste 2 weken heb ik veel met verschillende mensen gepraat over een bepaald onderwerp. Toen ik net uit Covey las moest ik denken aan de reacties van al die verschillende mensen. Hun pogingen om oprecht te luisteren, om te snappen wat ik bedoel, dat wat achter mij woorden ligt, maar ook zo vaak komt inderdaad dat autobiografische luisteren terug. Ik vrees dat ik zelf naar anderen toe net zo hard mee doe aan het autobiografisch luisteren. Das dan ook één van mijn geformuleerde leerdoelen.
Terugdenkend vraag ik me af wat mij in deze gesprekken het meest geholpen heeft. Ik denk het samen erover praten, als een manier om mijn denken te vormen en er zelf achter te komen hoe dit werkt, welke stappen ik kan zetten en hoe ik met dingen om ga / kan gaan.

Covey, blijft interessant.

woensdag 27 februari 2008

Delft

Delft is the place to be. En in Delft heb je dan ook weer places to be. Kobus Kuch is er daar eentje van, maar het Stadskoffiehuys mag er ook wezen. Vandaag daar meer dan uitgebreid geluncht met vriendinnetje S. Was nog een verjaardagscadeau voor haar.
Het stadskoffiehuys is beroemd om zijn broodjes die dan elk jaar in de prijzen vallen. Zo heeft hun broodje "Bietje Lekker" de prijs "gezondste broodje van 2008" gewonnen. Het broodje "Alex' keus" is vernoemd tot "lekkerste broodje ooit". Das toch wel iets om trots op te zijn.

Waarom zijn deze plekken dan de places to be? Gewoon omdat iedereen er komt, het altijd druk is en gezellig, leuke en gezellige inrichting, goede en leuke bediening, lekker eten en je kan gewoon jezelf zijn wat je ook wilt en doet: chillen, bijkletsen, lunchen, werken. Alles kan en niks moet, alles mag. Tis gewoon chill.

dinsdag 26 februari 2008

vandaag

Vandaag was vandaag, dinsdag. Poging tot uitslapen, weg doezelen, nog ff liggen, omdraaien, wegdoezelen. VAKANTIE!!!!

Fysio voor knie. Laatste keer. Helpt toch niet, dus kan beter stoppen. Wel me heel erg uitgesloofd, was wel lekker.

Nieuwe rage: tosti. In de vakantie (zoals nu) lekker makkelijk tussen de middag en lekker lekker.

Ouders gebeld, spontaan daarheen gegaan. Met mijn pa een legpuzzel gefixt, gekletst, opgeruimd huis bewonderd en nog wat overige restjes mee naar Delft gecharterd, gegeten, voetbal gekeken en weer terug. Onder overige restjes valt ook mijn oude key-board. Lijkt me kicke om weer wat te pingelen. Alleen is het stroomsnoer zoek, dus daar moet ik nog een oplossinkje voor verzinnen.

Bedacht dat ik mijn huis ga change-en. Het idee is dat ik mijn voormalige computerkamer wat ga herinrichten. Hoe precies weet ik nog niet, maar ik ga het wel doen. Leuke actie voor deze week.

Voor nu: bluh moe. Niks meer doen, straks lekker nestje in.

maandag 25 februari 2008

yo

Vanmorgen moest ik allemaal van die nare telefoontjes plegen naar van die instanties die je dan heeeeeel lang in de wacht laten staan. Dat vind ik zo ernstig irritant. Dat zijn dan van die half vrolijke liedjes, alsof dat alles minder erg maakt; Simon & Garfunkel, kerstliedjes zonder kerst, zoetsappige jaren 80 hits. Bluh.
Maar goed, de telefoontjes liggen achter me en dat is een lekkere start van de vakantie. Rest me nog 5 dagen luieren, sporten, boeken lezen, JWO-en, fysio-en, chillen, afspreken met vrienden, etc.Gisteravond en vannacht eindelijk 'de vliegeraar' uitgelezen. De eerste helft heb ik 2 weken over gedaan, de 2e helft in 1 avond/nacht uit. Was dan ook aanzienlijk beter. Maar wel een zielig verhaal. Soms erg ranzig. Ik ga er verder niks over vertellen: gewoon lezen.

O ja: ik heb de Sampie blogcontest gewonnen :----). Check Sampie.

donderdag 21 februari 2008

lang leve de waarheid

Mijn msn naam kopt: lang leve de waarheid. Waarheid is zo'n ontzettend mooi iets. Waarheid is gewoon waar, dus eigenlijk zou er niks en niemand moeten zijn die waarheid naar beneden kan halen. Het woord eigenlijk geeft al aan, dat in ieder geval in mijn leven de waarheid het nogal eens zwaar te verduren heeft. Angst en twijfel of de waarheid wel echt waar is, de waarheid wordt besmeurd, vergeten, onmogelijk om toe te passen.

Er zijn verschillende waarheden die we nodig hebben om in dit leven te horen: je bent geliefd, je bent ok, je bent gewild, je mag zijn wie je bent, je bent waardevol. Basisdingen die een mens moet horen, om te kunnen groeien en opbloeien.
Negatieve woorden zijn zo makkelijk uitgesproken, maar positieve woorden tegen iemand zeggen, complimenten geven, de waarheid benoemen wordt zo gemakkelijk niet gedaan.

Vandaag had ik een gesprek met mijn loc.dir. Terwijl ik de waarheid onderuit haalde, vroeg hij me waarom de waarheid niet waar zou kunnen zijn totdat het tegendeel gezegd of bewezen is. Zo had ik 'm nog niet bekeken. Nu dus wel. Vind ik een mooie en werkbare vorm van de waarheid waarheid laten zijn.

Ik hoop dat dit stukje jullie aanzet om de waarheid lief te hebben en de waarheid te gebruiken als een cadeau om weg te geven!

woensdag 20 februari 2008

akelige pubers

Vandaag had ik echt een grappige dag op school. In tijden niet meer zo'n lol gehad met de leerlingen. Vanmorgen heb ik met leerling L een partijtje schermen gedaan voor de klas, elk met een zwarte bordstift. Dit kwam eigenlijk omdat hij een portret van mij had getekend op het bord. En dat was me een look-a-like! Uuhum. Spontaan begonnen 3 leerlingen, waaronder L, een of ander gezang ten gehore te brengen, waarbij er flink met de heupen werd gezwaaid. Het was gezellig, en naast al die lol hebben we ook nog goed gewerkt. Lekkere combi!

De 3e klassen heb ik verblijd met een proef so over grammatica. Er is niks leukers dan grammatica uitleggen!!!!!!!! Na de vakantie (nog 1 dag en dan: VAKANTIE) komt de echte so. Het leuke is dat leerlingen er eigenlijk best wel voor willen gaan. Als je ze dan de kans geeft om dingen te snappen en een goed cijfer te halen, dan zijn ze behoorlijk gemotiveerd.

De truc is om altijd gewoon het gesprek aan te gaan met leerlingen en duidelijk te zijn in wat je wilt, hen positief benaderen en er wat leuks van maken. Dan zijn akelige pubers echt de allerleukste mensen op deze wereld.

Lang leve het onderwijs!

dinsdag 19 februari 2008

Marillion

Via een bevriende blog op een bevriende blog zag ik een YouTube-je over de band Marillion. Had ik nog nooit van gehoord. Maar potdikkie zeg, is mooie muziek, symfonische rock. Best genieten. Dit nummer, Neverland, kan je ff voor gaan zitten: wat mij betreft de moeite van het luisteren waard.

maandag 18 februari 2008

oud

Kben terug in de oude cd's: Rich Young Ruler, White Heart, Audio Adrenaline. Mmmmm.... genieten, oude herinneringen.
De cd van de Rich Young Ruler, speciaal geimporteerd uit de VS, draaiden we altijd op de camping met ons team als we daar zomers werkten. Eén nummer was favoriet, dan ging de volumeknop op standje pijn aan je oren en gingen we helemaal los met z'n allen. Playbacken, dansen, keihard meebrullen, gewoon gek doen, alles kon en deden we ook.
White heart, meer de muziek op mijn kamer als tiener. Verdrinken en verzinken in de muziek en teksten. Audio Adrenaline: gewoon raggen.

Mmmm... lekker.

zondag 17 februari 2008

weekend

Ik had een lang weekend omdat ik geen JWO had. Terugkijkend heb ik zowel niks uitgevoerd als ook erg veel gedaan. Interessante combi!

In het kader van 'spaar je werk op' heb ik vrijdagmiddag van 1 tot 6 in the Mall gewerkt aan van alles en nog wat dat met jeugdwerk te maken heeft. Eén van mijn nieuwe trucs om daarmee op andere momenten echt met andere dingen bezig te zijn. School = school. Thuis = thuis. Jeugdwerk = jeugdwerk. Vrije tijd = vrije tijd. JWO = JWO. Het wordt wat minder gefragmenteerd in mijn hoofd. Ik denk dat dat zinnig is.
Vrijdagavond kreeg ik ontzettend last van een schoonmaakbui: bling bling in huis. Gelukkig stopte die om 9 uur en was ik precies op tijd voor de Lama's. Lachen, gieren, brullen.

Zaterdag was eigenlijk een rampzalige dag. Terwijl ik wakker werd had ik al ernstige last van mijn knie. Ik snap daar toch geen hol van: hoe kun je nu pijn in je knie krijgen van op bed liggen. Maar ok. Ben nog wel wezen sporten, maar dat kun je niet echt een succes noemen. Verder staat deze dag in het teken van luiheid, niks doen en nog erger. Het was niet helemaal mijn day.

Zondagochtend was er de bedrijvigheid van weleer, ik weet niet waaraan het ligt: vrouwelijke hormonen, voorjaarsschoonmaak, wat dan ook - ik was niet te houden. Maar zoals mijn oma vroeger altijd zei 'een zondagse steek houdt geen week' geldt dat waarschijnlijk nog steeds.
In een poging de koelkast die al weken bevuild was door een omgevallen pot jam waaruit een of ander sap was gaan lopen, nu eindelijk schoon te maken (wat een logica) viel door de gladheid de glasplaat uit mijn handen en natuurlijk in vele stukjes op de grond. Maja.

Met wat JWO matties bezocht ik vervolgens de Victory International Church in The Hague. Dat was een beetje een vieze tegenvaller omdat ik veel mensen met veel uitbundigheid en diversiteit had verwacht, maar ik kwam terecht in een PKN zaaltje met 15 mensen. Ik had me een beetje ingesteld op vallen in de geest, profetieën, een zeer charismatische pastor die het doet donderen in je oren, maar niets van dit alles.
Ze waren uiteindelijk nog wel zeer onder de indruk toen we vertelden dat we een bijbelschool doen. Ineens stegen we in aanzien en eigenlijk vind ik dat zeer lomp. Maakt dat mij meer dan?
Waar eerst het geld nog uit onze portemonnaie werd gekeken om een boek te kopen van de aanwezige pastor uit Nigeria, kregen we nu dit boek cadeau. Enkel en alleen omdat we 'bibleschool' doen.

Waar op deze aardbol word je nu werkelijk gewaardeerd om wie je bent i.p.v. om wat je doet???
Ik ben er nog steeds naar op zoek. En hoe meer ik er over nadenk, hoe meer het mijn neus uit komt.

To be, not to do.

zaterdag 16 februari 2008

go Kees

En nog eentje dan. Go Kees! (Tis al een ouwe hoor.)

2 leuke filmpjes

Lang leve hyves! Kheb ff Suuz d'r hyves filmpjes geplunderd.



Koole muziek met grappig filmpje eronder.



Ruben Nicolai, helemaal ok.

vrijdag 15 februari 2008

klontje boter

Donderdag voelde ik me een klontje boter. Daaruitvoort vroeg ik me af of het mogelijk is om een interessante blog te schrijven over een klontje boter. In ieder geval wordt duidelijk dat Wikipedia niks te vertellen heeft over klontjes boter. En google heeft geen afbeeldingne van klontjes boter. Als ik aan een klontje boter denk, dan denk ik aan witgeel, smelten, smeuïg, cake, pannenkoeken en eieren bakken en brownies, een glibberig gevoel als je het wilt pakken.
Het gevoel klontje boter is wat lastiger te omschrijven. Het heeft te maken met het deukbaarheidsgehalte. Dat is dan weer een mooi woord. Zo kom je toch een heel end over klontjes boter. Maar een interessante blog erover schrijven dat lukt niet. Nou, mooi dat ik daar dan ook weer achter ben :-)

schattig

Schattig, denk ik....

woensdag 13 februari 2008

tsja

Ook vervelend, het zal je maar overkomen....

Violist David Garrett heeft zijn Stradivarius verpletterd. Dat gebeurde toen hij van een trap viel. Gevreesd wordt dat reparatie van het 290 jaar oude instrument miljoenen gaat kosten.
(bron: nos.nl)

Gi-Fi-ets

Hieronder zie je de Gi-Fi-ets. Ofwel: de fiets van Gi(deon). Zaterdag was hij jarig en vandaag gingen E en ik een fiets voor hem kopen als verjaardagscadeau, omdat Gi sinds hij in Delft bivakkeert nog steeds geen fiets heeft. De voorpret is altijd leuk. Ik ging op vooronderzoek bij een huisfietszaakje bij mij om de hoek. Ik zal ff reclame maken voor die man, want hij heeft goede fietsen voor niet duur: cloostermanfietsen. Daar stond een leuk damesfietsje. Vervolgens hebben E en ik plannen gesmeed en dat ding gekocht. Maar die moest natuurlijk wel ff gepimpt worden. Terwijl de Mallmannen aan het vergaderen waren, sneakte ik die fiets aan de andere kant van the Mall over het hek bij LW waar gelukkig J aan het werk was zodat ik naar binnen kon. Bij LW heb ik de fiets gepimpt en op ons afgesproken tijdstip hielden de mannen pauze en werd Gi verrast met zijn Gi-Fi-ets.
Dat zag er zo uit: Natuurlijk nog ff lang zal die leven gezongen (ik denk overigens dat dat wel gaat lukken, ik vermoed zelfs een eeuwigheid :-) en toevalligerwijze met taart, was dat zomaar erg leuk. Als het goed is ondergaat de Gi-Fi-ets nog een echte pimp. In het kader van participatie met de jongeren moet Gi binnen 2 weken er samen met jongeren een the Mall Gi-Fi-ets van gemaakt hebben. Wordt vervolgd dus met plaatjes en zo.

VOTE LIAN of RUBEN

Ruben gaat iets subtieler met zijn verkiezingscampagne om dan ik. Ik zal het ook een beetje neutraliseren: als jullie zijn stukje echt beter vinden dan de mijne, dan mag je ook wel op hem stemmen hoor.

Stemmen kan nog steeds: wel ook ff motiveren waarom, dus je moet de 2 stukjes ook lezen. Tsja, je moet er wel wat voor doen om mij te laten winnen (of Ruben)(maar liever ik)(maar Ruben mag ook wel hoor).

VOTE LIAN

De verkiezingen in de VS zijn er niks bij. Komende week, met als sluitingsdatum volgende week donderdag 21 februari, kan er via Sampie's blog gestemd worden op Ruben of mij.

Waarvoor kan je kiezen dan? --> voor wie de beste gastblog heeft geschreven op Sampie's blog.

Wat moet je daarvoor doen? --> even een reactie schrijven onder het stukje 'Ruub of Lian?' op Sams blog. EN DAN DUS OP MIJ STEMMEN HE???!!!!

Word ik dan president als ik de verkiezingen win? --> nee, maar ik krijg wel een blogoverlevingspakket, met vanalles en nog wat er in voor tijdens het bloggen. Daarnaast natuurlijk de ultimate prestige: de titel 'beste gastblogger'.

Dus neem deze kleine moeite en vote Lian: klik om naar de votes te gaan.

dinsdag 12 februari 2008

leven

Leven. Soms gaat het van een leien dakje, soms is naar de tandarts gaan nog de beste optie. Ik wil er niet al te veel over kwijt, enige privacy wordt deze keer in 8 genomen, maar toch wil ik er wel iets over kwijt. Namelijk: ik was enigszins van mijn stuk en bedacht dat niemand maar dan ook niemand dit ooit zou kunnen snappen. Daar waar ik mijn hart opende voor God, leek ik ook daar nul op het rekest te krijgen.
Maar toch. HELLUP!!! is een hele goede manier om God aan te roepen en bladerend in mijn bijbel kwam ik bij Psalm 138.

Ten dage dat ik riep, hebt Gij mij geantwoord, Gij hebt mij bemoedigd met kracht in mijn ziel.
Wanneer ik wandel te midden van benauwdheid, behoudt Gij mij in het leven; tegen de toorn van mijn vijanden strekt Gij uw hand uit, en uw rechterhand verlost mij. De HERE zal het voor mij voleindigen. O HERE, uw goedertierenheid is tot in eeuwigheid.


En Psalm 139 begint zo: HERE, Gij doorgrondt en kent mij.

Ik moet zeggen dat me dat goed doet. Al is het voor mij alsof het niet doordringt, dan toch is de Waarheid anders en wel aanwezig. Nou ja, uuuhhh... hallelujah dan maar of zo.

violen

De afgelopen week heb ik het boek 'knielen op een bed violen' van Jan Siebelink gelezen. Waarachtig een zeer boeiend boek, waarin ik schommelde tussen afgrijzen, ontzetting, nieuwsgierigheid en medelijden. Ongelooflijk dat mensen op die manier met geloof omgaan en geen jota snappen van de liefde van God, Hem niet kennen.

Vanmorgen las ik nog in mijn bijbel: God echter bewijst zijn liefde jegens ons, doordat Christus, toen wij nog zondaren waren, voor ons gestorven is (Rom. 5:8). Deze ene zin haalt de hele leer, die de hoofdpersoon Hans in dit boek aanhangt (of misschien beter gezegd: in zijn greep heeft), onderuit. Te sneu dat mensen ook nu nog op zo'n dwaalspoor zitten. Daar moet iets aan gedaan worden!

knie

Ik denk dat mijn rechterknie een beetje last heeft van aandachttekort of zo. Ik was vandaag lekker met mijn linkerknie aan het springen op de trampoline bij de fysio, hoor ik een knak onder mijn rechterknie en daarna doet die spier (dat denk ik tenminste dat het was) pijn.
Ja, ik kan me voorstellen dat je het niet leuk vindt dat de linkerknie meer mag springen dan jijzelf, maar dan toch... dit is wel een beetje kinderachtig...

maandag 11 februari 2008

monday

De afgelopen weken was de maandag een beetje ernstig om doorheen te komen, maar vandaag viel dat mee. Op school aangekomen bleek er een roosterwijziging voor iedereen in werking te zijn getreden waardoor ik het eerste uur (dat begint op het asociale tijdstip van 8 uur) les had moeten geven. Helaas wist ik dat niet en zat de helft van de klas dus voor niks vroeg op school. Daarbij bleek dat mijn 1e uren van woensdag en donderdag verdwenen zijn; één is in een tussenuur gepropt, de ander had ik dus net (niet) gehad. DIT HOUDT IN DAT IK DEZE WEEK NIET OP DAT BELACHELIJKE TIJDSTIP VAN 8 UUR VOOR DE KLAS HOEF TE STAAN.

Toen was mijn dag goed. Want die 8 uur is een psychologische kraker voor mij. Dit verandert heel mijn perspectief, nu maar hopen dat het de volgende 2 blokken ook zo is (heb mijn twijfels), maar voor de komende weken zit ik iig goed.

Vanaaf hadden we met de MeidenMall filmpie gekeken: a cinderella story. Echt een vette 9. Superlol, romantisch, onverwachts, spannend, enigszins inhoud, grappige up to date van het sprookje, schattig einde en een lekkere hunk in de hoofdrol. Wat wil een MM nog meer? De meiden vonden het ook tof, en dan ben ik tevreden. Zo simpel is het leven.

zondag 10 februari 2008

be quiet

Found - Hillsong
Amazing love, now what else shall I need
Your name brings life, it's more than the air I breathe
My world has changed,when Your life You gave for me
My purpose found and all that You want for me

And I've found myself in You

So take me to a place where I can see You face to face
and all I wanna do, all I wanna do is worship You
So take me to a placewhere I can see You face to face
and all I wanna do, all I wanna do is worship You

rechten


Vaste liandelftblogbezoekers verdienen natuurlijk wat extra rechten. Zo mogen zij aangeven wat ze graag lezen en/of zien. Vandaag hoorde ik dat G elke ochtend op haar werk begint met een vast rondje: mail, nieuws en liandelft.blogspot. Dit laatste vanwege de vaak vrolijke noot en dat is een goede tegenhanger voor de 2e: het nieuws. Om haar morgenochtend te verrassen en zeer blij te maken, heb ik haar manlief op de foto gezet. G, dit speciaal voor jou, zo kan je extra genieten (alhoewel, of je heel erg blij wordt van deze foto dat betwijfel ik, maar denken aan hem kun je dan wel).
Voor alle andere vaste lezers: ik stel voor dat je even een reactie achterlaat met je naam en je wens, en je weet het he: mensen blij maken is 1 van mijn favoriete hobbys, dus dan komt het vast goed.
Later.

varken

zaterdag 9 februari 2008

pijnen

Dat een hemelse dag ook helse pijnen kan voortbrengen heeft deze dag bewezen. In het kader van help-die-knie-weer-functioneren, was ik vorige week bij een podoloog: ook wel zooltjes mens, zooltjeswezen of geldaftroggelaar genoemd. Vandaag droeg ik die dingen dus voor het eerst. Het is de bedoeling dat ze meer stabiliteit geven, daar waar mijn voeten, benen en andere aanverwanten her en der wat verkeerd afgesteld staan. Anyway, mijn knie moet het dan chiller krijgen waardoor die sneller en beter kan herstellen.

Maar blijkbaar is de minste aanpassing al een geweldige aanpassing voor mijn lichaam qua lopen en houding en zo. En aangezien het veel staan was vandaag, begonnen na de middag veel lichaamsdelen tegen te sputteren. Te weten: onderrug, bovenbenen voor, hamstring, knieholte, kuiten, alles wat direct aan mijn knie vastzit. Met andere woorden: WAT NIET onder de navellijn?

Aan het eind van de middag kon ik bijna niet meer gewoon lopen en waren mijn spieren krom getrokken of zo, althans zo voelde het. Het is nu 2 uur nadat ik niet meer op mijn voeten sta (lang leve de bank waar je heerlijk op kunt liggen) en nog steeds heb ik echt flinke pijn. Das dan minder leuk. Ik heb wel te doen met mijn benen.
Maar weet je: het komt vast goed! Morgen weer een nieuwe dag!

BAFA BAFA & trainingsdag

Vandaag was die dan: de trainingsdag in Delft. Maar eerst nog ff gister: JWO.
We zijn een nieuw blok begonnen: multiculti. We hebben het BAFA BAFA spel gespeeld.
In het BAFA BAFA spel krijgen de 2 groepen elk een totaal nieuwe cultuur aangemeten. Ik zat in de beta groep: ons hele leven draaide om handelen. Onze eigen taal, voor ons makkelijk, maar voor anderen niet te volgen, speelt in dat handelen een grote rol.
Om ons te laten ervaren hoe het is om in een andere cultuur te moeten integreren, kregen we een uitstapje naar de andere cultuur. Nou werkelijk: daar snap je helemaal geen bal van en dat voelt ontzettend vervelend.
Uiteindelijk gingen we dit alles natuurlijk bespreken en was er eerst ruimte om ons gevoelens een plek te geven: wat doet het met je als je zo in een andere cultuur terecht komt. Maf is ook dat je de andere cultuur bestempeld met negatieve woorden: maf, raar, idioot, simpel. En dat alleen maar omdat ze dingen anders aanpakken dan je gewend bent... Zeer verhelderend en met hoog eye-opener gehalte.

Trainingsdag
Leuk: dat doen waar ik blij van word & stofzuigen
Minder leuk: koud, zenuwen en angsten (vooral vrijdag)(toch ook wel goed voor de focus)
Stom: vergeten te ontbijten en toen had ik knor knor
Saai: 2e workshopronde was voor mij verveelmoment, uiteindelijk gechilled en uitgerust
Taakgericht: netwerken in jeugdwerk, plannen
Mensgericht: praatjes maken met (vage) bekenden
Leermoment: sommige mensen hebben tijd nodig om dingen te laten zakken, dus tijd geven
Inspirerend: gesprekken
Echt tof: gesprek in de pauze met 1 meid, de diepte in doorgesproken over dat waarover ik gesproken had, andere 'na'gesprekken, mensen verder kunnen helpen
Hoopvol: geweldige leiding achter me, wat een toekomst dan nog voor me!!!
Echt lachen gieren brullen: 1x
Lief: complimenten non en verbaal, meelevende sms-jes, gebed
Stopwoordje: 3 jaar geleden...
Opmerkelijk: als spreker kijken mensen tegen je op
Hulp: HG en gebed

Sampie is alive

Sampie leeft nog (check Sampie's blog of de foto hierboven)! Hier een recente foto van hem incognito.

donderdag 7 februari 2008

fotoblog

en een kerkmuur...
mooie lucht voor in de verzameling
Tom alias drugsbaas Jack
trots na de goede voorstelling

woensdag 6 februari 2008

Nik of Nick

Mijn overbuurmannetje heet Nik, of misschien wel Nick, dat weet ik niet. Zojuist stonden we samen in de lift. Eerste jaarsstudent, hij zei U tegen mij. Iel.
Maar goed, ik heb ff zijn hokje gecheckt, meer dan een hokje kun je het niet noemen, daarna hem mijn paleis laten zien. Zwaar onder de indruk was hij, wilde daar ook wel naartoe werken. Eerst maar studeren. Tot zover Nik, of Nick.

snelle blog

Vandaag ff een snelle blog tussendoor. Wat kan ik vertellen? MeidenMall was erg grappig maandag. We hebben karaoke gedaan via een groot scherm. We hadden vette lol.
Gister eind van de middag weer kniefysio, vandaag doet ie het helaas niet zo prima, misschien iets te heftig bezig geweest. Er was namelijk een nieuw aparaat waar ik goed stabiliteit op kon oefenen, maar was wel erg intensief.
Gisteraaf bijbelstudie bij the Mall, was tof, ging over gebed. Ik kwam tot de conclusie dat Jezus in de hof van Getsemane helemaal zijn hart opent voor God de Vader met daarin al zijn angsten en pijn, en tegelijkertijd dat Hij zich helemaal over kan geven aan Gods wil. Dat vind ik een knappe combi. Ik vind het nog wel lastig om mijn emoties te temmen en tegelijkertijd ze op een goede, gezonde manier de ruimte te geven. Sowieso gisteraaf op bed nog over liggen te filosoferen dat het waarschijnlijk een stuk makkelijker wordt om je over te geven aan Gods wil als je ten diepste Gods karakter kent, dan weet je ook meer dat die wil gebaseerd is op liefde en het beste voor ogen hebben voor de mens (Jeremia 29:11).
Maar was iig tof om met elkaar bezig te zijn daarmee en daarna hebben we nog uitgebreid gebeden.

Kmoet zeggen dat afgezien van maandag school aardig relax is tot nu toe deze week. Valt me op dat leerlingen erg open naar me zijn, en ook contact met collega's is zeer goed. Das leuk, geniet ik van. Ik ben een beetje aan het leren om mijn werk af en toe aan de kant te zetten en er gewoon te zijn voor de mensen om me heen. Schijnt te werken. :-)
Verder is beetje stilte voor de storm; ik heb mega zin in zaterdag, ben nu daarnaartoe aan het chillen.

Laters.

maandag 4 februari 2008

Boaz

Vanmiddag was ik ff het bijbelboek Ruth aan het doorlezen, opdracht voor de JWO over vreemdelingschap. Terwijl ik dat las kreeg ik een soort zwijmel zwijmel gevoel bij Boaz. Hij is echt de ideale schoonzoon zo ongeveer. Hoe hij met Ruth omgaat, hoe hij zijn taak op zich neemt en met zoveel liefde uitvoert...
Moet je horen hoe hij tot haar spreekt:

‘Mijn dochter, wees gezegend door de HEER! Dit bewijs van trouw is nog mooier dan het vorige; je hebt geen jonge mannen nagelopen, geen arme en geen rijke. Maak je niet ongerust, mijn dochter; ik zal doen wat je van mij vraagt; iedereen in de stad weet immers dat je een bekwame vrouw bent. Het is inderdaad waar dat ik familieverplichtingen tegenover je heb, maar er is nog iemand anders die deze verplichtingen heeft en die meer aan je verwant is dan ik. Blijf vannacht maar hier. Blijkt morgen dat die man zijn verplichtingen tegenover jou wil nakomen, goed, laat hij ze nakomen. Is hij er niet toe bereid, dan zal ik, zowaar de HEER leeft, mijn verplichtingen tegenover jou nakomen. Slaap nu maar rustig tot het ochtend is.'

Zo bestaan ze tegenwoordig toch niet meer??? Ik werd nog net niet verliefd op Boaz... Maar tsjonge jonge, iemand die je zo geruststelt dat alles helemaal goed gaat komen. Slaap nu maar rustig tot het ochtend is. BOAZZZZZZZZ.

zondag 3 februari 2008

chillen

Zondagmiddag, 14.15, languit op de bank en ff chillen. Feyenoord gaat verliezen van Ajax, das dan weer jammer. Maar verder is het chill. Vanmorgen naar de kerk geweest, en daarna lekker na gekletst. Mijn verlate 'kerstpakket' uit the Mall meegenomen (die kregen we vorige week via via). Een kerstpakket is het niet echt te noemen, waarschijnlijk was er een bedrijf dat flink wat dingen over had en daar een samengeraapt zootje in een leuke tas van heeft gemaakt. Zo heb ik 6 pakjes bospaddenstoelensaus (wie wil?????) Nou ja, het idee is leuk, dat waardeer ik zeker.

Gistermiddag/avond had ik een bayshower van vriendin M in H. Daarvoor was ik naar H gereisd, maar bij haar huis aangekomen, leeg en nog leger, besefte ik me dat het bij haar ouders in L gehouden werd, een half uur verder. Ik had 's ochtends nog wel de mail gecheckt voor de tijd (en was dus in eerste instantie op tijd), maar de plaats had ik me ff niet om bekommerd. Op weg naar L miste ik nog de afslag daarheen, hallo hoofd waar zijt gij??? Daar aangekomen bleek ik ook nog mijn babyfoto te zijn vergeten voor het wie-is-wie-raadspel.
Ik moest ff inkomen, want ik kende niet iedereen, das dan ff aftasten, maar de high T was verruuklich, en al doende kwam de sfeer er goed in. Zeker bij het Mexicaans eten kwamen de verhalen los. Zo was daar L, een Iraanse Nederlandse die vertelde over haar inburgering in NL. Zij maakte op een bepaald moment kennis met ene Koos, die zichzelf voorstelde met de woorden: "Ik ben Koos".
Nu is alleen het vervelende of grappige, dat Koos in het Farzi vagina betekent. Zij en haar Iraanse vrienden stonden enigszins perplex: "Hoe heet je???". Vervolgens maakten ze kennis met Koen. Je gelooft het of niet, maar dat betekent billen. Er werd dus flink wat afgelachen, wat een rare namen hebben ze hier in NL. Tsja, inburgering vraagt heel wat.
Later kwam het gesprek op ongewenste intimiteiten. Zo had iemand in de metro in Barcelona beleefd, dat een jochie van een jaar of 16 haar in haar borst kneep. Zij, als judoka, was echter te verbouwereerd om ook maar iets te reageren. Vond het ergens nog wel grappig en zag het helemaal voor zich, dat dat jochie nu lekker kon opscheppen tegen zijn vrienden. Onze babyshower M echter had iemand die haar eens in haar kont kneep een flinke mep verkocht. Afblijven zal je! Nou ja van het een kwam het ander en hadden we flinke lol.
Dromen kwamen ook nog voorbij. Zo had H, de broer van M, als klein jochie eens gedroomd dat hij tegen een boom in het bos had geplast. De volgende ochtend lag er een plas rondom de tafelpoot, 3x raden...

Vrijdagavond was ik op bezoek bij J & M (beter bekend als Joma), J is mede-JWO-er. Laatst schreef ik al over hem, want helaas is zijn tumor weer gegroeid. Daarom is hij nu aan de chemo, gelukkig gaat het best goed met hem. Ik heb vreselijk respect voor hoe Joma er in staan en hoe maf ook, we hadden een erg gezellige avond.

Nu ben ik wat aan het bloggen, ben de tijd wat aan het rekken. Vandaag wil ik een groot gedeelte klaar hebben voor het spreken van komende zaterdag, aangezien de week doorgaans genoeg heeft aan zijn eigen dingen. Maar dat is best een klus om alles in elkaar te laten vallen, alle ideeën die er in mijn hoofd zitten. Dus ik heb een beetje last van uitstelleritis. Maar goed, het moet er toch van komen.
Vanmorgen in de kerk nog ff met wat mensen voor het spreken gebeden. Haha, zij gingen helemaal los en spraken rake woorden en ik kreeg er ook nog 2 beelden bij die bij elkaar aansluiten.
Ik verbaas me iedere keer hoe ontzettend positief God is, Hij is echt een optimist. Nou ja, das niet verkeerd, kan ik wel gebruiken. Blijkbaar komt het allemaal goed.

Best vet dan dat deze tekst een paar keer terugkwam in de preek: 2 Petrus 1: 3-7
Zijn goddelijke macht heeft ons alles gegeven wat nodig is voor een leven in dienst van God: kennis namelijk van hem die ons heeft geroepen door zijn eigen glorie en macht. Hij heeft ons grote en waardevolle beloften gedaan. Daardoor bent u ontsnapt aan de verderfelijke zelfzucht die in de wereld heerst en krijgt u deel aan Gods eigen wezen. Doe daarom uw uiterste best uw geloof te verrijken met deugdzaamheid, deugdzaamheid met kennis, kennis met zelfbeheersing, zelfbeheersing met volharding, volharding met vroomheid, vroomheid met onderlinge vriendschap, vriendschap met liefde.

vrijdag 1 februari 2008

choices

Het is een maand of twee geleden geweest, dat ik tegen iemand zei: het wel of niet maken van de juiste keuzes is een teken van volwassenheid.
Noem het boomerangeffect, maar keuzes maken is een hot item voor mij op het moment.

Wat wil ik wel en wat wil ik niet? En als ik de dingen die ik altijd deed niet meer wil, dan zal ik daar heel simpel in moeten veranderen, te beginnen met stap voor stap andere, betere keuzes te maken.
Maar ja, gezegd is 1, gedaan is 2. Dat gaat niet zonder slag of stoot. Ik zie in dat dingen anders moeten, sterker nog ik wil dingen anders. Maar andere keuzes maken heeft ook weer consequenties, en het zijn juist vaak de consequenties die het moeilijk(er) maken om anders te kiezen.
Als je het hebt over tijdsmanagement wil ik leren meer geselecteerd te werken, minder op me te nemen in een bestaande taak en als mijn agenda redelijk vol is het daarbij te laten en 'm niet nog voller te maken. Maar dat houdt in dat ik ook NEE moet zeggen tegen leuke dingen, juist de dingen die ik met mijn hart doe en die me voortdrijven.

Eén van de opties is om het spreken dan maar ff te laten voor wat het is. Prompt krijg ik 2 aanvragen. Ik heb er flink mee geworsteld de afgelopen dagen, en ok, misschien komt eerlijk gezegd daar mijn 'school sucks' van de afgelopen dagen vandaan en had dat niet eens zozeer met school te maken :-).
Maar goed, ik ben er uit. Het is zoals het is en daar wil ik het mee doen. Ik kies voor het beste voor mij. En ik moet eerlijk zeggen, nadat het me deze week op een ander gebied ook al was gelukt om een andere keuze te maken: ik heb de smaak te pakken.

Goede keuzes maken smaakt naar meer!

nog 8 dagen



Wat hebben Bert en Ernie te doen op de YfC trainingsdag in Delft? Nog 8 nachtjes slapen en je zult het weten...

taaldorp

Vandaag mocht ik werken, we hadden namelijk taaldorp en daarvoor had ik mijn vrije dag omgewisseld met afgelopen maandag. Het was voor het eerst dat we taaldorp hadden op mijn school, het was dus flink pionieren.

Leerlingen kwamen langs Frans, waar ze spijkerbroeken konden kopen, terrasje bezoeken. Bij Duits een cd kopen en in een restaurant iets bestellen, en bij Engels was er bij het touristencentrum wat na te vragen, gestolen tas melden bij de politie, etc. De leerlingen waren erg enthousiast, sommige super zenuwachtig, maar wel trots op zichzelf dat ze het certificaat behaald hebben.

We hebben wel gelachen. In het restaurant, na de vraag 'hat es geschmeckt?' kregen we het antwoord: verruuklich.

Met het taaldorp hebben we de projectweek afgesloten. Volgende week weer normale lessen. Ik had van de week alweer een vette schooldip: ik vind het zo ontzettend saaaaaaaaiiiiiii.
Maja, nog ff. De projectweek was iig een leuke afwisseling.