loopneus

Voor de 3e keer in dit schooljaar heb ik 'm weer te pakken: een goede verkoudheid met deze keer de loopneusvariant. Op het Mall-weekend werden er al weer allerlei grapjes over gemaakt en mijn blogneus (neus voor smakelijke blogartikelen) stond op springen. 'Wat zijn de grootmoeders tips' en welke smakelijke plaatjes biedt google? Wel, hieronder het antwoord:

Grootmoederstips:

- neus ophalen

- tampon in je neusgat

- ui naast je neus

- koppie water, waarin een afgestreken theelepel zout is opgelost, klein beetje van dat zoutige water af en toe opsnuiven, dat doet de slijmvliezen slinken en je loopneus verdwijnen

- stomen

Plaatjes:

De ranzige plaatjes heb ik maar weg gelaten, ik bedoel: je weet zelf wel hoe snot er uit ziet.

Nou, vooruit, eentje dan :-)

lang leve de ronde bal

Pfff...
Om 7.10 al op weg naar de tram om om 8 uur op school te kunnen les geven. Asociaal.

Vandaag mijn eerste leerling van dit jaar eruit gestuurd, nadat hij kankermongool tegen een vriendje zei, nadat zij eerder dat woord al misbruikt hadden en ik een heel verhaal daarover had verteld, hoe kwetsend en pijnlijk het kan zijn etc. Genoeg is genoeg.

Vanmiddag LLR (leerlingenraad) bespreking, waar slechts 25% van kwam op dagen. Lekker boeiend dus.

Daarna als een speer naar Delft voor overleg met onze Antilliaanse jongerenwerkster, vervolgens als een speer naar the Mall voor de inloop voor de Antillianen, waar vervolgens niemand kwam. Wel teamoverleg gehad en gebeden voor het hele spul.

Na 12 uur achtereen aan het werk eindelijk niks en chillen, maar toch lastig om me los te trekken van het werk. Er zitten zoveel gedachten in mijn hoofd, van alles en nog wat wat ik zou willen veranderen, dingen die me bezig houden, mensen met hun stuf.
Pfff....

Volgens mij is er zo voetbal op tv. Lang leve de ronde bal!

ultimate

Gister las ik tijdens onze tijd met God uit Psalm 91:

1 Wie in de beschutting van de Allerhoogste woont
en overnacht in de schaduw van de Ontzagwekkende,
2 zegt tegen de HEER: ‘Mijn toevlucht, mijn vesting,
mijn God, op u vertrouw ik.’
3 Hij bevrijdt je uit het net van de vogelvanger
en redt je van de dodelijke pest,
4 hij zal je beschermen met zijn vleugels,
onder zijn wieken vind je een toevlucht,
zijn trouw is een veilig schild.

Het stuk raakte me. Het zijn best rare tijden en ik heb het idee dat ik me keer op keer weer totaal opnieuw moet overgeven aan God en dat vind ik lang niet altijd makkelijk. Tegelijkertijd zie ik in mijn leven en in het leven van anderen, dat God er altijd is en helpt. Zijn trouw is als een veilig schild - klopt dus en dat voelde gister ook echt zo aan. God ineens zo dichtbij, zo beschermend. Door alle dalen en toppen van dit leven zijn die momenten zeer waardevol.

Laatst sprak ik in Driebergen over Gods karakter en haalde daarbij Exodus 34 aan: ...een God die liefdevol is en genadig, geduldig, trouw en waarachtig...
Ik vind het mooi als geloof zichzelf overstijgt, als ik in mijn leven merk en ten diepste weet en ervaar en zie dat deze woorden, dit Zijn van God, waarheid is in mijn leven. Dan is het niet meer een lezen van woorden uit een oud boek, een volgen van regels - dan is het ten diepste in contact zijn met God en dan is zijn wezen verweven met mijn leven. Zijn liefde voor mij, zo onmeetbaar diep, zijn genade voor mij keer op keer weer, zijn trouw - God is er altijd, ik sta nooit alleen, zijn geduld - zoveel meer dan ik zelf heb. God geeft me zoveel, zomaar.

Dit te weten en kennen en dit leven met God is voor mij ultimate in relatie zijn met God; mooier is er niet!

weekendje The Mall

Naast alle spannende voetbaldingen was er ook gewoon het The Mall uitje in het Scoutinggebouw Kruithuis in Delluf. Waarom ver weg zoeken als dichtbij ook kan.

Hoogtepunten van dit weekend:
guitar hero --> een mega vet computerspel waar je op een speelgoedgitaar liedjes mee kunt raggen en helemaal uit je panty kunt gaan, je kunt rockster worden of helemaal uitgejuwd door het publiek, erg leuk! Op je beeldscherm zie je wat je moet spelen en met dat speelgoedgitaartje moet je de juiste snaren (kleuren) raken.

Check Ro, onze eigen guitar-hero.

we hebben ons suf geperudood, lachen gieren brullen

Sommigen van ons team zijn niet slechts een beetje fanatiek met spelletjes, nee, die zijn retefanatiek. O ja, ik moest overigens ook vermelden dat E niet gewonnen had met karten!

Zondagochtend goede teamtijd met God, en ook persoonlijk chillen, luisteren, praten met God middels de prayerstations. We hebben een heftig jaar achter de rug als team, gelukkig zijn we daar erg open over en staan we naast elkaar als collega's en vrienden, biddend en ondersteunend.

Een aliën, o nee, het is slechts Ro.

Chillen op de Beestenmarkt in Delft.

2-1, 7tje

Ja hoor, eindelijk: de 1e wedstrijd gewonnen. Ook eindelijk een gelijk op gaande wedstrijd waarin wij het iets betere van het spel hadden, genoeg kansen creeerden, maar er ook genoeg misten. Zodoende stonden we met de rust met 1-0 achter ipv 4-0 voor. Door een door gebroken speler en een kluts ontstond de 1-0. Ik balen. Dat uitkomen en 1 op 1 blijft lastig, eigenlijk vind ik dat ik m dan moet hebben, maar heel vaak weet ik gewoon nog niet hoe.
Het dilemma van een keeper, het zou een goede titel voor een boek zijn.

De tweede helft was spannend, gelukkig maakten we redelijk snel de 1-1. Daarna een blunder van mij, maar ik zal m positief uitleggen: Een indirecte vrije trap werd direct genomen en zat in het doel, maar aangezien ik het wist dat die indirect genomen moest worden (...) liet ik 'm gaan en telde die dus niet. Pfff...
Eén van ons werd nog naar het ziekenhuis afgevoerd met iets aan haar pols, en vd tegenstander iemand vanwege haar teen. Voetbal blijft leuk. Zeker toen 5 minuten voor tijd de 2-1 voor ons viel. Wat een opluchting!

Met een redelijke wedstrijd van mijn kant, een zeer goede van het team, op een belachelijk spelend kunstgrasveld (dat ruikt naar niks en valt keihard - dat motiveert niet om er lekker voor te gaan) hebben we onze 1e 3 punten binnen. Wij blij.

Overigens is de familiederby van het 1e gewonnen door de Delftse kant: 2-0.

voetbal

Ik bedoel gewoon: wat is er lekkerder dan met je neus in het gras duiken???

favo leraar

Wie denkt niet eens terug aan zijn favo leraar van vroeger, misschien de basisschool, misschien de middelbare school. Gewoon omdat die zo aardig was, of gezellig of gewoon een goede docent en daarnaast een leuk mens.

Een paar jaar geleden heeft een collega van mij een enquete gehouden in zijn 5 havo met de vraag wie hun favo docent was. Eén leerling had mij genoemd, ik heb hem alleen maar les gegeven in de 1e klas, toen was ik zijn mentor. Maar hij vond mij chill en dat was hem bijgebleven en belangrijk voor hem. Dat is tof om te horen! En afgezien daarvan een leuke bijkomstigheid, want bovenal ben ik gewoon mezelf en heb ik niet de intentie om populair te zijn of te worden.

Vandaag kreeg ik een berichtje van mijn favo docent vd middelbare school, meneer F. Hij is iemand die dingen op een andere manier kon benoemen, over God, het leven, mensen. Dat zette mij aan het denken en het verbrede mijn wereld. Hij was soms confronterend, maar op een goede manier. Ook zijn eerlijke manier van doen en oprecht medeleven raakten mij.

Wie was jouw favo docent en waarom????

familiederby

Komende zaterdag is er een bijzondere wedstrijd, namelijk de 'familiederby' Vitesse Delft 1 - Schelluinen 1. Ofwel huidige woonplaats tegen geboortedorp / woonplaats van pa en ma. Beetje bijzonder, ik moet zelf om 2 uur spelen, en op het veld ernaast start om half 3 het 1e. Ben benieuwd hoe het gaat lopen, wie er gaat winnen en voor wie ik ga juichen. Beetje jammer dat ik zelf niet kan kijken, behalve laatste half uurtje. Misschien heb ik nog wel wat Schelluinse fans langs de zijlijn staan, haha.
Hoop iig dat we zelf lekker spelen en eindelijk eens gaan winnen. Vanaaf getraind, mijn vinger deed het weer redelijk. De verzorger ging nog even in mijn rechterbovenbeenspieren peuren. Zo dan, dat deed pijn :S! Anyway, wordt verblogd!

prayerstation nr. 39

Onderstaande was 1 van de 50 prayerstations die ik van Toni, OM Duitsland, toegestuurd kreeg na deze zomer dat ik daar was (vage zin). Ik was aan het vertalen en deze sprak me ontzettend aan. Heeft ook te maken met jezelf aan de kant zetten, God voorrang verlenen. Tegelijkertijd ook bij God kruipen en met Hem delen hoe je je voelt. Het is allebei en het kan allebei. Wat een geluk!


39. Het graf is leeg

Stel je voor dat je de laatste 3 dagen van jouw leven niets meer begrijpt. Jezus hebben ze gekruisigd, van wie je dacht, dat Hij de Messias, de Redder en Verlosser is. Je gaat bedroefd naar het graf en vraagt je af hoe je de steen weg krijgt.

Waar zie je geen oplossing, geen uitweg? Waar heeft God iets toegelaten wat niet in jouw voorstelling past?
Lees Marcus 16: 1-7.
Rol de stenen aan de kant en vraag God dat wat jou belast weg te ruimen op zijn manier! Bid dat je Hem ziet, Hem begrijpt en Hem kan volgen.

HIJ LEEFT!!!

woehoensdag

@ the Hospital
Gehoortest gedaan en het blijkt dat ik toch echt gehoorschade heb overgehouden van de airbagontploffing. Ik kreeg uiteindelijk een mooi grafiekje dat lijkt op de financiële malaise in de VS. Alles onder de 0 is gehoorschade en helaas is alles onder de 0 met als enorme uitschieter naar beneden de hoge tonen rechts. Volgens de KNO-arts is dit blijvend omdat de schade niet herstelt. Nou dat zullen we dan wel zien. Het klinkt op zich erger dan het is, want dagelijks gezien heb ik er niet mega last van. De piep in mijn oor is vervelender, hoewel ook al minder aanwezig dan 3 maanden geleden.

@ Kobus met B
Vanmorgen een potje bijkletsen met B in het altijd gezellige Kobus. Ook enigszins serieus omdat zij sinds kort mijn mattie is die me moeilijke persoonlijke vragen mag stellen om te zien hoe het met mijn timemanagement gaat, hoe het met mij vergaat in mijn OM traject, etc. Maar bovenal gewoon tof, want B is tof.

@ work
Niks aan toe te voegen, gewoon Scheisse, hoewel ik wel lol heb gehad, is het gewoon niet boeiend. Heb er ff mega de pest van in, hoop dat de bui snel over gaat.

@ fitness
Spieren kunnen en moeten wat soepeler, mede voor de voetbal. Was wel ff lekker om af te stomen.

@ the Mall
De nieuwe OM-directeur was in the Mall. Ik was er toevallig, maar leuk om hem even tegen het lijf te lopen. Wat gekletst, verteld, etc. Verder wat met de meiden gechilled en met E wat zaken besproken. Wat blijft het lastig om te kiezen tussen alle belangrijke dingen. Prioriteiten overal, maar toch goed en gezond om grenzen aan te geven. Het lukt meer en meer, hoewel ik er mega van baal als ik al het werk zie liggen en gewoon nog niet er mee aan de slag kan.

@ vanaaf
Vergaderingetje en daarna hopelijk nog wat tijd voor voetbal kijken on tv - knvb bekert.

dromen en hoop

Vandaag een heuse studiedag op mijn werk. Ik vond het al lang best, hoefde tenminste niet al om 8 uur voor de klas te staan. Vooral didactische stuf besproken i.v.m. de nieuwbouw waar we volgend schooljaar ingaan. Maar ik dus niet aangezien ik dan echt voor OM werk.
Er is trouwens het één en ander afgesproken inmiddels: 1-3-5. 1 dag zodra het kan, 3 dagen met in principe als startdatum 1 april (nee, geen grapje), 5 dagen m.i.v. 1 augustus. Hiep hiep hoera. Ik word echt niet blij meer van les geven, er zit gewoon geen diepgang in en ik voel me nutteloos en niet uitgedaagd. Vanmiddag wel een leuk gesprek met een collega over mijn werkzaamheden en dromen en God.

Vanaaf een superavond bij Speransa gehad. We hadden een man die het één en ander kwam vertellen over hoe (Antilliaanse) jongens denken en doen. Dus eigenlijk over loverboys maar dan de Antilliaanse manier. Het was mega goed en indrukwekkend, vooral omdat hij gewoon benoemde hoe het in elkaar zit. De meiden kwamen helemaal los, wilden van alles weten. De sfeer is tof, voelt echt als een groep. Ik ben mega blij dat we hiermee gestart zijn, is echt heel erg zinvol en goed en leuk!

lauwe oudjes - je weet toch

stoer stoerder stoerst

Mijn vinger is knetters blauw, maar ik kan 'm alweer behoorlijk buigen. De dikte is met de helft verminderd. Gister dacht ik dat het vel zou springen zo strak stond -ie. Altijd baas boven baas: mijn broer is vandaag gevallen op zijn werk en heeft een hersenschudding. Ook stoer. Althans, hij ligt met flinke hoofdpijn en duizeligheid op bed. Naast stoer ook lekker pijnlijk weet ik uit ervaring.

Vandaag leerlingen flink voor de gek gehouden. Tijdens de uitleg van het werkwoord 'zijn' elk jaar weer vette humor. In elke taal is dat werkwoord namelijk onregelmatig, zoals ook in het Chinees. Dat laat ik dan op mijn beste Chinees horen. Vandaag gingen leerlingen er zo in op, dat ze meer wilden horen. "Hoe zeg je dit dan en dit???" Dat bracht ik natuurlijk graag ten gehore :-). Later ook nog tot 20 geteld in het Papiamento. Mijn talenknobbel kent geen grenzen...
Vorig jaar heb ik een leerling wijs gemaakt dat ik in het circus heb gewerkt. Ze geloven echt alles (behalve Jezus, dat is dan weer jammer...).

accepteren of weigeren

Gisteraaf ging ik spreken op de Lindenhorst in Driebergen. JWOklasgenoot M is daar jeugdwerker, zij hebben dit weekend startweekend. Als try-out hadden ze een jeugddienst georganiseerd, waar zo'n 40 tieners op af kwamen. Natuurlijk was er een (jeugd)band aanwezig en die speelden behoorlijk goed. Ik hield dezelfde JWO-preek over het kennen van Jezus. Dit keer met de hyvesvariant.

Hoeveel hyvesvrienden heb jij? Ken je ze ook allemaal? Waarschijnlijk ken je lang niet iedereen even goed. Er zijn er misschien slechts een paar die je echt goed kent, en misschien nog minder wie je echte vrienden zijn.

In Joh 17 is Jezus aan het bidden en zegt: Dit is het eeuwige leven dat zij u (God) kennen en de Zoon die u gestuurd heeft. In het Grieks gebruikt Jezus hier het woord 'ginosko' wat in de Bijbel altijd een diepe, persoonlijke, liefdevolle relatie inhoudt.

Als vrienden beïnvloed je elkaar en stuur je elkaars leven een bepaalde kant op. Vandaar ook de uitdrukking 'waar je mee omgaat word je mee besmet', en soms hoor je wel eens: "hij heeft slechte vrienden".

In Exodus 34 noemt God zijn eigenschappen: liefde, genade, geduld, trouw. Dit zijn de dingen waar je mee te maken krijgt als je God leert kennen. Maar het kost tijd en inspanning om een vriendschap te creeëren en in stand te houden en elkaar steeds beter en beter te leren kennen. Dus je zult ook moeten investeren om God te leren kennen (bijbel lezen dé ideale manier om God te leren kennen!).

Daarnaast is het Gods verlangen om die vriendschap met jou te hebben. Zijn verlangen is om bij jou te zijn en in jou te wonen (!)(lees Johannes 14 maar eens).

Maar waar het allemaal mee begint is het volgende: bij hyves krijg je een uitnodiging om vrienden te worden. Deze kun je weigeren of accepteren. In de bijbel staat ook zoiets: God klopt op je deur en het is aan jou om de deur te openen of dicht laten.

Wat doe jij?

Na de dienst hadden we nog een afterparty met marshmallows boven een vuurtje. Gezellig & lekker.

'lees' het filmpje

Inmiddels na 1 dag:

links

rechts

IK HEB 'M :-)

Ik heb 'm, mijn diploma. Hiep hiep hoera. Eenmaal aangekomen op de Wittenberg stond me een grote verrassing te wachten: Ineke (mijn zus) en De Boyz (Stef, Wouter & Tom) waren er! Ien moest eigenlijk werken, maar toch niet en was dus gekomen. Echt vette verrassing, vond ik helemaal kicke.

In het eerste gedeelte vd avond vertelde Martin Tensen wat over de opleiding, werden er foto's van ons getoond, zongen en baden we, mocht ik wat vertellen en kregen we onze diploma's met een persoonlijk woordje er bij. Jut en Jul (Martin & Jetteke) verzorgden dat en met hen samen is dat altijd lol, want er gaat altijd wat fout en hun chemie lijkt op die van Carlo en Irene.

In het tweede gedeelte stond het afscheid van Sabine centraal. De grote verrassing voor haar was dat ds. Dick van Keulen was gekomen en een toespraak hield. 82 jaar oud, de oudste jongerenwerker van Nederland met een mega hart voor jongeren en Jezus.

Daarna kletsen en afscheid nemen. Het was meer dan goed!

Jetteke vertelt dat ik er uit heb gehaald wat er in zit. Ja toch!
ff tekenen

(overigens is dat geen spook, maar een voorbijgaande M of J)
hulde voor Sabine!

diploma

Zoals in de agenda te lezen staat, heb ik morgen mijn diplomering van de JWO. Na 2 jaar buffelen ben ik klaar en krijg ik dat begeerde briefje (of wat het ook is). Joehoepie.
Gisteraaf kreeg ik van I van de JWO nog een belletje met de vraag of ik morgen wat wil vertellen over alles wat ik geleerd heb op de JWO en hoe ik dat kan gebruiken in mijn jeugdwerk / OM baan.

Heb ik wat geleerd? Uhm, ja, absoluut, maar best nog lastig om dat in 5 minuutjes allemaal te vertellen en dan ook nog op een beetje aantrekkelijke manier. Aangezien good old Sabine vd Heijden ook nog afscheid neemt, zal er wel wat meer publiek te vinden zijn. Ik denk dat ik het maar simpel houd, de grote lijnen zitten in mijn hoofd en de invulling daarvan zal vanzelf wel uit mijn duim komen.

Afgelopen maandag kreeg ik mijn laatste stuk terug, die van het blok vieren. 'Uitstekend', hoewel met een aantal kritische punten van bovengenoemde SvdH, met daarbij het onderschrift: Ik ben vrij kritisch geweest, juist ook omdat ik zie dat je heel veel kwaliteit levert en dat ook graag wilt. Ik hoop dat mijn feedback je helpt om het nóg beter te doen in de toekomst.
Tsoeha, dat zijn nog eens lekkere woorden voor een perfectionist als ik. Kritiekpunten die tegemoet komen in mijn perfectionisme. Vind ik wel een relaxte manier van feedback krijgen :-). Wel leuk dat ik deze preek zaterdag ga gebruiken en er dus idd het één en ander aan kan veranderen. To be c.

Anyway, ik zal wel wat fotootjes maken, kunnen jullie ook meegenieten. Ik ben alleen nog aan het twijfelen of ik mijn galajurk met stropdas aan zal trekken...

plint

Ken je plint? Die coole posters en zo.

Ik kreeg het boekje binnen en heb er wat leuke / mooie uitgehaald (althans, ik vind ze leuk/mooi, dat is subjectief he), hieronder te bewonderen:

Jij hebt de dingen niet nodig om te kunnen zien.

De dingen hebben jou nodig om gezien te worden.

mooi zijn de stromen die komen uit de bron van het hart

I praise you in this storm

Het was een beetje storm de afgelopen week, om maar met de woorden van Casting Crowns te spreken. Ik was flink uit mijn hum en kon er maar moeilijk woorden aan geven. Ga ik ook niet doen nu, daar gaat het namelijk niet om. Belangrijker te vertellen hoe je er mee om gaat / moet gaan. Ik dank R & G & S die geluisterd hebben en me hebben geholpen er woorden aan te geven.
In zo'n situatie - wie kent t niet, we zijn tenslotte allemaal wel eens uit ons hum - is het vooral belangrijk om eerlijk te zijn naar onszelf, naar anderen en naar God. We kunnen wel tegen een stootje en ook God kan wel wat hebben. Houd jezelf niet voor de gek, loop er niet voor weg en probeer je er doorheen te worstelen, samen met je matties en met God.

In zulke humdagen vind ik onderstaand nummer 'praise you in this storm' altijd erg mooi om te luisteren en mee te brullen (zingen). Hoewel soms superlastig is het gewoon ook een keuze: in welke storm ik me ook bevind, ik wil God aanbidden, tenslotte staat Hij altijd naast ons. En dat vind ik kicke en daar ben ik God dankbaar voor.




And I'll praise You in this storm
And I will lift my hands
For You are who You are
No matter where I am
And every tear I've cried
You hold in Your hand
You never left my side
And though my heart is torn
I will praise You in this storm

labyrint

Vandaag kreeg ik van J een exemplaar van het nieuwe boek van YfC/NBG: Labyrint. Volgens hem was ik na de dhr. Deetman (je weet wel, die bekende van vroeger) en nog een belangrijk iemand de 3e persoon die het in handen had. Wat een eer!

Hier wat YfC er over schrijft. Ook kun je het labyrint digitaal volgen. Ik zal m doorlezen en later bebloggen (nu eerst ff voetbal kijken, jwt).

we zijn Superman niet

Ziek zijn is echt saai. En ook nog eens zeer vervelend met een borrelende buik en hoofdpijn.

Op mijn blogrondje kwam ik bij Malie-P een interessante link tegen naar een artikel over jeugdwerk, afgelopen zaterdag in het ND. Check hier.

Jeugdwerkers staan op 1 in de top 10 van de burn-out-lijst. Dat verbaast me niets. Ik geloof dat ik elke jongerenwerker die ik ken, daarmee zie worstelen. Het vele werk, sociaal medegevoel, groot verantwoordelijkheidsgevoel, plezier in het werk, hoge verwachtingen, alleskunner moeten zijn.

Belangrijk dus om grenzen te stellen en realistisch te zijn, tenslotte zijn we Superman niet!

In die zin denk ik dat het goed is dat een jongerenwerker een gezond portie egoïsme heeft, prioriteiten kan stellen, grenzen trekken en genoeg mensen om zich heen heeft die 'm met beide benen op de grond houden. Tenslotte willen we nog ff mee!

sick

buikgriep
kramp
hoofdpijn
spierpijn
warm / koud
algemeen beroerd

zomaar...

... wat filmpies






Zo moet dat dus.

KerstMissie 2007

Check dit filmpje, een compilatie van KerstMissie Delft 2007 samen met andere beelden, muziek van Keith Green:

(hoe) zie jij je medemens?????

heb je een hart voor hem/haar?

Psalm 25

Zojuist heb ik Psalm 25 gelezen, het viel me op dat Daniël een grote link legt tussen ontzag hebben voor God, nederig voor Hem zijn en God die je leven leidt.

Daniël is niet helemaal happy, hij voelt zich bedrukt, in het nauw, is zich bewust van zijn fouten. Dit klinkt wat makkelijk, maar stel je even voor hoe dat voelt. In deze situatie begint hij met: ik verlang naar God, ik vertrouw op God, ik hoop op God. Hij wil dat God hem redt en bevrijdt, en in dat alles vertrouwt hij dat God dat gaat doen. Hij weet dat God zijn hoop is. Hij smeekt om vergeving en smeekt om redding.

Mooi, en nu jouw leven en mijn leven. Wat doe jij als het allemaal ff tegen zit? Wat is het wat jou benauwd, wat is het wat jou in de greep heeft?

Wil je er uit komen? Wil je vrij zijn?

Ik denk dat een deel van het antwoord zit in onze houding, in de woorden nederig en ontzag. Willen we kleiner zijn dan God, willen we onszelf, onze gedachten, verlangens, onze wil aan de kant zetten en alles onder Gods gezag stellen?

Willen we onze verantwoordelijkheden, onze zorgen, ons hart open zetten en God binnen laten. Mag Hij daar zijn waar pijn is, onzekerheid, angst en schaamte?

Durven we het aan om op elk gebied God toegang te geven en Hem aan de gang te laten, in de wetenschap dat Hij het juiste doet en het Juiste is voor ons.

Vertrouw jij God zoveel dat Hij jou mag redden? Mag God meer over jou zeggen dan jijzelf?

zomaar wat Li dingetjes

* ik moet nog erg wennen aan die echt vrije VRIJdag, heerlijk niet moeten studeren, niet naar Zeist moeten, lekker uitslapen, inplannen wat ik wil doen, I love freedom

* mooi het snelheidsrecord van Sanquin bloedbank geëvenaard met mijn plasmadonatie: 30 minuten, I love snelheidsrecords

* Papiamento cd rom is eindelijk binnen, vandaag besteld morgen bij u op de mat is dus een vette leugen, maar goed, het is wel leuk - allemaal categorieën en dan oefenen en ook uitspraakoefeningen en spelletjes met de geleerde woorden, ik kan inmiddels tot 20 (binti) tellen en weet woorden die met kennis maken en gedag zeggen te maken hebben en wat woorden zoals, huis, koffie, links, rechts, douche, auto, etc.

* kheb een bovenbeenblessure, beetje jammer aangezien je ook als keeper dat been toch best wel moet gebruiken, maja zullen zien - gister met de training een flinke tetter op mijn ex-gekneusde vingers gekregen, das best nog jodelen, - René de keeperstrainer heeft btw al helemaal door hoe ik in elkaar steek, 'gaat het?' 'ja hoor' 'echt niet' 'oké, ik heb pijn'

* vanmiddag liep ik in winkelcentrum 'de Hoven', vlakbij the Mall - een jochie van een jaar of 10 spreekt me ineens aan: 'is the Mall open?' 'ja' - enigszins verbaasd loop ik verder, tegelijkertijd ontzettend genietend: wat kicke dat the Mall, en schijnbaar ik ook, zo ingeburgerd is bij die gasten, all 2 the Mall :-)

respect

Vanmorgen op school gelijk aan de slag met een huilend, zeer verdrietig meisje: voelde zich mega remi in de klas. Later gesproken met een leerling die vooraan zit en ze vertelde me dat ze maar 30% zicht heeft. Asperger, PDD-NOS, 'gewoon' autistisch, faalangst, ADD, ADHD, depressief, agressief, dyslectisch, lichamelijk beperkt, kanker, gescheiden ouders, overlijden, suikerziekte: wat is er niet te vinden onder de leerlingen?
Heftig als je dit allemaal zo bekijkt. Iedere leerling heeft zijn worsteling door te gaan. Ik heb mega respect voor elke leerling, stuk voor stuk. En ondanks al deze dingen of juist vanwege dit alles, maken we er met z'n allen het beste van.

werkchillbalans

Maandag had ik TFT, dinsdag Speransa en vanmorgen een uitgebreide D-day ontmoeting. Alles bij elkaar alweer zo'n 10 uur gewerkt naast mijn gewone werk. Is bijna wel weer genoeg voor deze week. Vrijdag nog ff wat dingen uitwerken, maar verder chillen.
Vanaaf hadden we onze laatste oefenwedstrijd waarvan ik de uitslag niet ga noemen, zo triest was het. Was dan ook tegen een jongens team, die spelen natuurlijk al voetbal vanaf de miniguppies. Beetje jammer.

Komend weekend heeft Vitesse Delft zijn 75-jarig jubileum. Daarom dit weekend allerlei festiviteiten en zaterdagavond een groot feest. Zondag viert mijn pa zijn zoveelste verjaardag en ook vriendin M viert dan dat ze weer een jaartje ouder wordt. Dus nog ff lekker werken de rest vd week en dan dit weekend volop feesten en genieten. Das goed voor werkchill balans.

Ik zeg: later.

er-lebt-in-mir

Vandaag droeg ik een er-lebt-in-mir t-shirt. In Duitsland hot onder christenen. Deze zomer op TeenStreet heb ik er ook één gekocht. Er lebt in mir komt van Galaten 2:20 waar staat: niet langer ik, maar Christus leeft in mij. (Hele tekst van vers 20 en 21: ikzelf leef niet meer, maar Christus leeft in mij. Mijn leven hier op aarde leef ik in het geloof in de Zoon van God, die mij heeft liefgehad en zich voor mij heeft prijsgegeven. Ik verwerp Gods genade niet; als we door de wet rechtvaardig zouden kunnen worden, zou Christus voor niets gestorven zijn.)

Het idee is dat iedereen die zo'n t-shirt heeft 'm op de 2e of de 20e van een maand aan doet, en dan is het: hoe meer zielen hoe meer vreugde. Nou ja, hoe meer mensen dit t-shirt op dezelfde dag aanhebben des te meer het opvalt en des te meer mensen er naar zullen kijken en er vragen over zullen stellen.

Daarnaast is er natuurlijk de erlebtinmir.de website waar nieuwsgierigen van alles over het evangelie kunnen lezen. Het is een evangelisatie t-shirt zogezegd. En nee, het is vandaag niet de 2e of 20e maar ik had gewoon zin om 'm aan te doen.

Anyway, ik zat vanmorgen op de fiets te bedenken wat er vandaag allemaal zou kunnen gebeuren door dat t-shirt, toen ik ineens stil stond bij de tekst: Hij, Jezus, leeft in mij. En misschien totaal anders dan waar de kern van die Galatentekst op duidt, werd ik ineens zo happy, omdat ik dit besefte: Jezus, de Koning, mijn Redder, de Zoon van God, Hij leeft in mij. Ik voelde me trots en vereerd. Misschien is vereerd wel het beste woord, maar ook alsof ik ineens veel meer waard was. Ik ging iets rechter op mijn fiets zitten, keek wat frisser en blijer uit mijn ogen. Hier is Lian, je weet wel, die meid waar Jezus in leeft.

Wat een mooi t-shirt was om aan te trekken, wat een mooi idee was om met leerlingen en collega's in gesprek te raken, werd uiteindelijk gewoon een mooi moment tussen Jezus en mij.

Ook geïnteresseerd in er-lebt-in-mir t-shirts, check dan de site: erlebtinmir.de

TFT

Vanaaf mijn eerste TFT (ThuisFrontTeam) meeting gehad. Beetje rare naam misschien, maar de meeste OM-ers gaan naar het buitenland en het team wat dan jouw zaken regelt is dus je thuisfrontteam. Vandaar TFT.

v.l.n.r.: Barbera, Gerben, Marleen & Douwe - met koffie, thee, koek en zo

We hebben eerst ff lekker gegeten, althans dat hoop ik - ik had gekookt: lasagna en mijn favoriet nasi - en daarna heb ik OM voorgesteld middels een promofilmpje van OM op YouTube. Deze dus:

Daarna vertelt wat mijn OM werkzaamheden gaan worden (simpel gezegd: The Mall, D-day & spreken). Al snel kwamen we in een discussie waarin me allerlei zinnige vragen werden gesteld: waarom zus, hoe zit dat zo. Goed om over na te denken en goed om te verwoorden. Daar wordt het fundament alleen maar sterker van.

Vervolgens kwamen G en S iets vertellen over fondswerving, do's en dont's en veel tips. Daarna wat vertelt over de verschillende taken van het TFT, waar de TFT-ers uit mogen gaan kiezen wat ze willen gaan doen. We hebben afgesloten met gebed en dat was lekker om alles bij God te brengen, zoals dat dan heet in christelijk jargon.

Ik ben happy dat mijn droom steeds concreter en meer werkelijkheid wordt. Tegelijkertijd is dit een flink leerproces waar God me in brengt, met als kernwoord: loslaten. Nooit geweten dat het zo'n grote 'hobby' van me is om alles onder controle te hebben. Tis werkelijkwaar moeilijk voor me om dingen aan anderen over te laten. Het liefst heb ik zelf alles in de hand, maar tis tijd om daarmee te dealen en dat gebeurt op allerlei gebieden. Soms gaat me dat redelijk af, soms kan ik er goed over praten dat ik het lastig vind en soms word ik er knettergek van. Maar ik zie wel de meerwaarde er van in: anderen zijn te vertrouwen! En dat is een waardevolle les...

8

8 uur lesgeven achter elkaar, ik ben helemaal gaar

wie verzint dat

met een 3 vmbo van 31 leerlingen

jeugdkerken

Zojuist heen en weer gesurft op blogs en er achter gekomen dat ik toch echt een boeken top 10 of huidige Li-boekenleeslijst moet bijhouden om de laatste trend te volgen. Eens kijken of blogspot zoiets aanbiedt.
Verder een aantal interessante blogs tegen gekomen die ik ook gelinkt heb (hier rechts). Te weten: Henk Jan Kamsteeg, Daniel de Wolf & Johan ter Beek.

Henk Jan Kamsteeg schrijft dat jeugdkerk Heartbeat uit Amersfoort er na 6 jaar mee ophoudt. Hij denkt na over wat er fout is gegaan, wat anders aangepakt had kunnen worden. Johan ter Beek gaat daar op in en noemt nieuwe mogelijkheden.

Brengt me bij het punt dat ik vorige week een mail kreeg van een nieuwe opstartende jeugdkerk met de vraag of ik daar zou willen spreken. In deze mail de volgende zin: wij zullen de eerste jeugdkerk zijn die iedere week een dienst heeft, omdat God in onze harten heeft gelegd dat de Jeugd van Nederland dat nodig heeft.

Sinds de JWO ben ik anders naar dingen gaan kijken, noem het professioneler, noem het kritischer, noem het oog voor visie; maar ik dacht: Super wat God in jullie harten heeft gelegd, maar elke week een jeugddienst, veel succes!
Weet je wel hoeveel werk dat kost, hoeveel vrijwilligers, hoeveel PR, hoeveel geld, hoeveel voorbereiding. En wat zijn jullie plannen, op wie richt je je, kerkjongeren of buitenkerkelijken, wat is je structuur, wat wordt de invulling van de diensten.
Ik had veel vragen en misschien weinig geloof. Met in mijn achterhoofd: weet je wel hoeveel jeugdkerken opdoeken of verminderen qua aantal bezoekers, waar vrijwilligers en dragende krachten niet meer te vinden zijn.

In die zin vond ik de reactie van Johan ter Beek kloppend. Hij schreef: Ook denk ik dat werken met jongeren betekent dat je rekening moet houden met korte levensduur van projecten. Het woord "jeugdkerk" heeft ons vanaf de presentatie bij Andries Knevel op het verkeerde been gezet. "Kerk" suggereert en long-term-commitment en dat kan nu eenmaal niet met jongeren. Na vijf jaar is het voorbij. De tweede en derde generatie medewerkers moet op de winkel passen, de groei gaat er uit, etc etc.

Een andere factor is de consumptiecultuur. Jeugdkerken hadden een hoge attractie-factor, de X-factor die natuurlijk inspeelt op de Idols achtige trend. Een hype en hypes gaan nu eenmaal snel voorbij. Daarmee wil ik niet zeggen dat de Jeugdkerk alleen maar een hype is, maar de jeugdcultuur zit wel zo in elkaar. Je publiek reageert op een voorspelbare manier.

- een shift van "attractie" naar "incarnatie". Geen mensen trekken met events, maar langdurige relaties en vriendschappen aangaan met de mensen waar Jezus ook naar toe zou gaan.

- een shift van "mensen bekeren/zielen winnen" naar "Gods Koninkrijk zoeken en voorleven"

- een shift van "ik wil meer, meer, meer..." naar "ik wil geven en dienen"

- een shift van "event" naar "gemeenschaps-groepen", van "kerk" naar "netwerk".

Ik geloof dat de toekomst vraagt om leefgemeenschappen, kleine groepen volgelingen van Jezus, die zijn Koninkrijk verspreiden in hun wijk en netwerk. Een nieuwe generatie die Jezus wil volgen: dienen en geven en op kleine schaal iets laten zien van de nieuwe schepping. Ik zie jonge mensen die gaan voor zorg voor elkaar, waar mensen met afwijkende meningen, gedrag en religieuze instelling toch welkom zijn. Ik zie vooral veel maaltijden en feesten waar mensen bij elkaar zijn die inspiratie vinden in het verhaal van Jezus en die het volgende hoofdstuk schrijven in dit verhaal.

Amen zou ik zeggen. Vanmorgen bij LW werd er gesproken over christen zijn op je werk. Dit geldt natuurlijk net zo goed voor 10ers: christen op school, op de voetbalclub, bij je vrienden. Hoe geef je het handen en voeten. Ik geloof dat dit veel belangrijker en veelzeggender kan zijn dan welke (jeugd)kerk dan ook.

Het zout gaat tenslotte uit het vaatje op het eten, het eten komt niet het zoutvaatje in. Of is dat heel simpel gezegd :-).

pasa un bon dia

Hoe leer je een taal? Door er zoveel mogelijk mee geconfronteerd te worden, zodat je het gaat oefenen. Daarom heb ik een printscreen gemaakt van mijn Papiamento woorden en kijk in op mijn bureaublad nu dus naar Papiamento-oefenstuf.
Pasa un bon dia - nog een prettige dag verder.

Free Kempi

Via uitzendinggemist zojuist een documentaire gezien over de rapper Kempi. Heftig leven dat hij heeft. Bizar en indrukwekkend om te zien. Check hier: Free Kempi. Hier een trailer op YouTube.

liefde

In liefde heeft Hij ons tevoren ertoe bestemd als kinderen van Hem te worden aangenomen.

1-4, 5/8

Ik begin het verliezen een beetje zat te worden. Maja, de tegenstanders zijn een klasse hoger, ook dit keer weer voor de bekerwedstrijd. Op zich deden we het best goed, maar we hadden last van de wind waardoor we er de 2e helft slecht uit kwamen. Ik speelde zwaar beroerd de 1e helft. Niet dat ik dingen direct fout deed, maar ik was gewoon niet alert en dacht te veel als speler: 'dat lossen de verdedigers wel op' - terwijl ik als keeper een veel grotere bijdrage kan leveren die dingen makkelijker maken voor het team en goed kunnen uitpakken. Ruststand: 1-1.
Anyway, 2e helft ging veel beter, paar mooie reddingen, maar toch verloren met 1-4.

Ik was weer knetterzenuwachtig voor de wedstrijd. Beetje jammer. Moet nog erg wennen en beetje chill worden hierin. Maja, gaat komen, woensdag weer een oefenwedstrijd.

wat een giraffe en keepen met elkaar te maken hebben

Je zult vast gemerkt hebben dat ik het voetbal en het keepen heel erg leuk vind. Als ik voetbal vergeet ik de hele wereld en dat is soms best wel lekker. Keepen vind ik veel leuker dan ooit gedacht; het is ontzettend allround en daarmee uitdagend op veel gebieden.

Er zijn 5 gebieden waar een keeper mee te maken krijgt:
tactiek: positie, meespelen, opening (wie krijgt de bal om een nieuwe aanval op te zetten)
techniek: vangen, benenwerk, 1 tegen 1, voetbaltechniek, balgevoel, flanken en hoge ballen
fysiek: sprongkracht, snelheid, kracht, souplesse,
coördinatie: reactie, orientatie, evenwicht
psyche: concentratie, uitstraling, beslissingssnelheid, observatievermogen

Al met al veel verschillende facetten die in een wedstrijd bij elkaar moeten komen en als het goed is leiden tot het houden van de nul. Dat spreekt me wel aan. Al deze dingen die me uitdagen om me op elk gebied te verbeteren. Ik geloof dat ik aardig wat talent in me heb. Het enige wat echt nog niet lukt is het duiken. Ik doe het wel, maar het lijkt nergens naar. Als ik René, die keeperstraining geeft, het voor zie doen dan snap ik gewoon niet waar hij begint en wat daar op volgt. Als hij naar ballen duikt, dan is het net alsof hij al vlak boven de grond zweeft. Ik voel me meer een giraffe die van ver uit de hoogte op de grond ploft...

ex-JWO

Vandaag mijn 1e JWO vrije weekend. En dat bevalt prima! Gisteravond drong het ineens tot me door dat al dat zwoegen voorbij is. Vanmorgen geen wekker die vroeg af ging, maar gewoon uitslapen. Ik heb mijn 4 dagen werk nog maar even aangehouden en dus een vrije vrijdag. Gistermiddag om precies 14.05 had ik weekend! Hoera.
Vanmorgen wel flink gewerkt aan allerlei stuf zoals the Mall, D-day en OM - veel bellen en mailen, lezen en uitwerken. Veel gedaan, veel opgeschoten.
Komende maandag heb ik mijn eerste TFT-meeting. TFT staat voor ThuisFrontTeam. Eens kijken of we dingen in de juiste banen kunnen leiden richting mijn OM baan.

sandwichspread

Er zijn gewoon mensen die mijn blog nog niet kennen. Ro uit the Mall bijvoorbeeld. Wat een onmogelijkheid, en schande. Sandwichspread it, zou ik zeggen.

zonde(r)

Kben het boek van Martin Tensen (wat & waarom ik geloof) aan het doornemen, inmiddels halverwege beland bij de zonde. Zoals ongeveer alles in dit boek is ook dit een herkenbaar en praktisch uitgelegd onderwerp. Een aantal stufjes:

* De kern van ZONDE is eigenlijk ZONDER God willen zijn, hem niet willen vertrouwen, je eigen weg willen bepalenlos van hem. Uit die basiszonde komen alle andere zonden voort. Ik denk dat M hier gelijk in heeft. Welke fout ik ook maak, dan is dat gebaseerd op mijn eigen wil boven die van God, ik heb dan even schijt aan God zogezegd. Maar uiteindelijk zit ik met de shit, want:

* Of je nou wel of niet in God gelooft, - het is net als met de zwaartekracht, al geloof je daar niet in dan zou je ook naar beneden vallen als je parachute het ineens begeeft - de zonde, jouw fouten hebben altijd gevolgen voor jezelf en anderen. Afgezien van de geestelijke dimensie dat het je contact met God bederft/blokkeert, heeft zonde altijd psychische gevolgen, zoals: schuldgevoelens, een negatief zelfbeeld, angst, (zelf)haat, depressie, jaloezie, etc. Daarnaast heeft het sociale gevolgen zoals bijv. ruzie, eenzaamheid, gebroken relaties, etc.
Als je Gods systeem van hoe dingen werken uitpluist, past het naadloos in de menselijke psychologie enzo. Voor je het weet, zou je zeggen dat God wel bestaat...

* 'Ik doe niet zoveel fout' denken veel mensen die niet in God (willen) geloven. Maja, ook al ben je een heilig boontje en maak je slechts 3 miniscule foutjes op een dag, dan zijn dat er toch zo'n 1000 per jaar en als je hoopt 75 te worden, kom je toch al aan de 75.000 fouten. Ik zou zeggen: je hebt toch een probleem.

* Zonde verslaaft. Het is moeilijk om van zonde los te komen. Stel je voor je bent een sterke kerel en wordt vastgebonden met 1 garendraadje. Das een eitje je bent zo los. Maar als je met meer garendraadjes te maken krijgt (een zonde waar je regelmatig mee in aanraking bent / die je vaak doet) dan wordt het een stuk lastiger. 20 garendraadjes zijn waarschijnlijk niet te breken.

Daarom vind ik het geweldig dat Jezus aan alle kanten komt helpen om ons te fixen en ons weer een vrij en prettig leven te geven. God baalt er van dat wij gebonden zijn aan garendraadjes, want zo had hij het niet bedoeld voor ons.
WAAROM heeft God het dan toegelaten dat Adam en Eva (wij net zo goed) de mist in gingen?

* Stel je voor: je bent verliefd en krijgt verkering. Er is één probleem: de ander heeft niet voor jou gekozen. Je vriend(in) voelt zich verplicht om verkering met je te hebben. Hij/zij houdt niet van je en zegt dat ook niet te kunnen. Hoe zou je zo'n relatie vinden?
Zo is het net met ons en God als wij niet zelf voor God zouden mogen kiezen. Daarom vindt God onze persoonlijke keus, dit wordt vrije wil genoemd, zo belangrijk.
Vanuit dit alles wil God ons helpen om in ons leven opnieuw voor hem te kiezen. Vanuit onszelf, omdat we snappen dat we het in ons uppie niet redden en omdat ons leven uiteindelijk echte waarde krijgt en heeft door te leven met diegene die ons gemaakt heeft.

Papiamento

Bon bini.
Kon ta bai?
Awe ta diarason tres di september.
Bo por papia papiamento?
Awa ta bai yobe.
Mi tin ku bai.
Te otro biaha.

Voor vertaling, check deze site

dinsdag

@ school
Slechts 4 uurtjes lesgeven op dinsdag en ik had er echt wel zin in vorige week, maar na les 2 of 3 dacht ik alweer: o ja dit is het, bluh. Ofwel: ik vind er geen hol aan en ik ben blij dat ik binnenkort ga switchen.

@ the Mall
Na gister ook in the Mall gewerkt te hebben en weer gestart te zijn met de MeidenMall, was het deze keer de nieuwe meidengroep Speransa waar ik mee aan de slag mocht. Speransa is speciaal voor Antilliaanse meiden. Speransa betekent hoop in het Papiamento. Het was een zeer indrukwekkende avond. Stel je voor dat je als blank Nederlandertje ineens tussen zo'n 13 Antilliaanse vrouwen zit, waar Papiamento wordt geproken (omdat een aantal van heen slecht/geen Nederlands spreekt) en waar je volledig in hun Antilliaanse cultuur wordt opgezogen. Ik vond het indrukwekkend, vanwege wat ik zag in hun leven en wat ik zag van de cultuurverschillen. Het is bizar dat ik in NL leeft maar niet eens weet hoe het voor andere bevolkingsgroepen is om hier te leven en te weten tegen welke verschillen zij aanlopen en welke invloed dat op hun leven en heeft (vaak in negatieve zin).
Hier later meer over.

@ 5-1
Vanaaf weer een wedstrijd, dit keer voor de beker, weer een hoger team: Ariston (van de TU Delft). Omdat ik moest werken zou ik niet meedoen, en ook mijn vingers lieten het nog niet toe, maar ik was wat eerder klaar met Speransa en aanmoedigen kan altijd en deze keer heb ik mezelf tot grensrechter benoemd. Ariston liet mooi voetbal zien; het stond in de 2e helft dan ook al 5-0. De 6-0 heb ik maar afgevlagd vanwege buitenspel. Dat was het ook, denk ik, waarschijnlijk, misschien. Niemand zal het ooit nog weten. Toen maakten wij er ook nog één, voor de eer en werd het dus 5-1.
Zaterdag nog een wedstrijd voor de beker. Ik hoop dan weer mee te doen. Mijn vingers kan ik voor 90% weer buigen, waarvan 80% zonder pijn. De dikte is er redelijk af en de blauwe plekken vormen zich tot groen, geel en bruin. Leuk he voetbal :-)

maandag

* slechts 23 mentorleerlingen, heerlijk zo'n klein klasje
* superrelaxt dagje, beetje vergaderen, overleggen, leerlingen welkom heten, luieren, kletsen
*harde wind tegen op de weg terug, maar ik had een mega energie en was supersnel
* ouderwets gezellige meidenmallinloop

Ik zeg: doe mij nog 40 van deze dagen.

Nieuwe collega tegen mij: Ik zal me even voorstellen. Ik ben Oscar, geef wiskunde. Ik: Hoi, ik ben Lian, van Duits. Wiskunde en Duits lijken heel erg op elkaar. O ja, zegt Oscar. Ja, bij wiskunde is 1 en 1 twee en in het Duits ook.
Met een stalen gezicht.
Hallo Oscar, welkom op het Stanislas College.