hart

Waar het hart vol van is, daar loopt de mond van over. Dus praat ik nog maar even over de kerstmissie of zo???
Maar eigenlijk niet omdat mijn hart daar vol van van is, het is meer mijn hoofd. Mijn hart is vol van Jezus, maar toch is het jammer dat kerstdrukte -ook op de goede manier ingevuld- soms heerst over het (de) Ware achter kerst.
Ik zit op het moment in 2 topprioriteiten: de kerstvieringen op school en de kerstmissie. Waar ik werkelijk mee bezig ben is het organiseren van dingen, Jezus komt er (nog) niet heel erg aan te pas. In dit alles betrek ik Jezus wel, maar het zou zo veel mooier zijn als ik meer samenmomenten zou hebben.
Die gedachte houdt me bezig: wat als ik nou werkelijk, werkelijk, werkelijk tot in het allerdiepste van mijn besef en zijn de Tegenwoordigheid van Jezus zou hebben, welk verschil zou dat hebben in hoe ik met dingen omga, hoe ik met mensen omga, hoe ik tegen dingen aankijk.
Daar verlang ik naar: werkelijk Jezus kennen en Hem werkelijk vertrouwen om wie Hij is.
Wauw, dan ben je rijk volgens mij. Dat is wat ik wil, Hem dieper kennen en Hem vertrouwen alsof er geen andere optie is.