li that's me

Kheb nog wat koortsoogjes maar verder is de snotterdesnot en vooral de voorhoofdsholtepijn afgenomen. Ben zojuist vierkant uit mijn panty gegaan bij de cd van Mardi Grass Brass Band (heerlijk die trompet) en nu bij een oude cd van Audio Adrenaline. En dat mag een overwinning heten op de afgelopen dagen. Ik had namelijk zwaar de balen van mezelf. Voor mij altijd herkenbaar aan de frequentie van het gebruik van het woord irritant. Ook aan het niet bidden (ik vind het altijd moeilijk communiceren met God als ik met mezelf loop te klooien) en het ontwijken van andere mensen en mezelf. Met een grote uitbarsting als gevolg (dat lucht dan wel lekker op :-). Daarnaast ben ik dus alweer 'ziekachtig' en nu was ik het ff goed zat.

Wat de piep ben ik helemaal mee bezig????????

Ik was me er iig goed van bewust dat er iets moet veranderen - maar wat. Het zit 'm niet eens zozeer in de dingen die ik doe, maar veel meer hoe ik er mee om ga en vooral hoe ik er over denk (daar begint het vaak). De laatste weken merk ik dat ik wat betreft mijn sterke kanten op 'de edge' zit en dus juist in de valkuil daarvan trap. Das niet eens zo erg, als ik maar weet ik hoe daar weer uit kom en voor een volgende keer, hoe ik dat voorkom. En je voelt 'm: dat heb ik nog niet zo door.

Bovenal de vraag: waarom zit ik in die valkuil van die positieve dingen???

Mijn wil voert me op het momenten naar grote hoogten, das positief. Maar er zijn ook nog wat angsten waar ik mee moet dealen en die 2 lijken beetje op mentos en cola. Dat veroorzaakt dus wat chemische reactie. Maarre ik denk dat ik het lek boven heb en dat is een eerste start, de rest komt wel, daar ben ik van overtuigd.

Sowieso als ik over dingen ga praten, dan ligt het vaak achter me. Dat is dan ook weer iets herkenbaars uit mijn leven.

Dus... pas maar op: morgen is Delft weer onveilig :-----)