T-rier

Inmiddels ergens in Luxemburg aanbeland, na gister een dag Trier te hebben gehad. Is tenminste achter de rug, want zo interessant is Trier nou ook helemaal niet. Naast de zere voeten van het vele lopen, de kinderen spelend bij het fonteintje, de geweldige smoothie en het lekkere weer was verder het enige noemenswaardige moment de heftige discussie, zo niet ruzie, met een Duitse ober waar ik me heerlijk staande hield met mijn Duits. Schade Deutschland.
Wij vonden toch echt dat we niet wilden betalen voor de salade die in de eerste ronde wat beestjes bezat en bij de 2e ronde beestjes en nog wat aardewerk. De ober was het daar echt niet mee eens en ik niet met hem.

Uiteindelijk dus toch moeten betalen en dat was erg onrechtvaardig, vond ik en voelde ik. Brengt me bij (on)rechtvaardigheid, want heb deze vakantiedagen het begin van de Romeinenbrief gelezen waar veel gesproken wordt over rechtvaardigheid. Dat vind ik altijd zo'n woord waar ik geen definitie aan kan geven. Het is een groot begrip. Onrechtvaardigheid snap ik daarentegen wel en dat wat er bij voelt ken ik ook wel.
Toch maf dat de Romeinenbrief rechtvaardigheid verbindt met liefde voor de ander. Ik kan je inmiddels zeggen dat een ander (in dit geval de ober) liefhebben op het moment van uiterst gevoel van onrechtvaardigheid een behoorlijk lastige opgave.

En zo heb ik uit deze dag in Trier een hele praktische christelijke les gehaald. Het christelijke geloof kun je zo simpel en ingewikkeld mogelijk maken als je zelf wilt.
Heb God lief en heb de ander lief.
Volgens mij kun je daar 1000 jaar over doen en dan heb je (ik) het nog niet onder de knie.

Voor nu nog een paar dagen Luxemburg en vanaf maandag weer een dagelijkse blog.
Aah, lekker.