Vanmorgen schrok ik om 7.15 wakker omdat mijn telefoon af ging. Ik sprintte naar boven en was natuurlijk net te laat. Zag dat mijn zus had gebeld en dan denk ik gelijk het ergste: er ligt iemand in het ziekenhuis. Ik snel terugbellen. Blijkt dat Ien en Stef de repetitie Duits van Stef nog even aan het voorbereiden waren en een paar vragen hadden... :-) Het positieve is, dat ik net aan het dromen was dat iemand onder mijn voet aan het kietelen was en dat kan ik echt niet hebben. Dus: saved by the bell.
Dan zou je denken dat ik zometeen lekker ga genieten van het Nederlands Elftal, maar nee: ik heb een vergadering met de gemeente Delft. Hoewel ik op zich wel benieuwd ben wat er besproken gaat worden, heb ik er ff geen zin in. Maja, plicht roept.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten