Na de conferentie voelt het leven en de wereld nieuw, alsof ik nieuwe ogen heb en alles vanuit een nieuw gezichtspunt bekijk. Het voelt goed, fijn, vrij!
In de Bijbel lijken ineens ook heel andere dingen te staan :-) Het woordje vader lijkt een soort pop-up te zijn, als ik het lees schudt mijn hart heen en weer en komt die warmte weer. Het is zo goed om zoon of dochter te zijn van onze grote Papa.
Zojuist gelezen in Efeze 1:5
In zijn liefde had hij van tevoren beslist dat hij ons door Jezus Christus als zijn kinderen zou aannemen.
Geweldig he? In zijn liefde... Wat een openbaring!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten