Zojuist wilde ik de verwarming hoger zetten en draaide dus aan de verwarmingsknop. Met het terughalen van mijn hand, bleef mijn ring vastzitten aan de kop van een schroef die daaronder onzichtbaar zijn leven leidt. Aangezien ik mijn hand met een flinke snelheid terugtrok, en de ring bleef waar hij was, ontstond er een probleempje. Eerst dacht ik: hé, waarom verschuift de vensterbank? Daarna heb ik heb het Wilhelmus gejodeld en toen drong pas tot me door wat er gebeurd was.
Nadat de ergste pijn weg was, durfde ik mijn vinger te bekijken en aan te raken. Ik schrok, want de ring was ovaal geworden en in eerste instantie kreeg ik m niet van mijn vinger af. Met wat duw en trekwerk (fijn aan zo'n pijnlijke vinger) lukte dat wel, maar het moest wel, misschien gaat de vinger nog zwellen.
Nu de ring weg is, zie ik pas dat mijn ringvinger een flinke optater heeft gekregen: gescheurde huid, bloeduitstorting, een soort kneuzing, dikte en pijn tot gevolg
Het was dus ff jodelen. De ring zal ff gefixt moeten worden, wel balen, want dit is mijn doopring en die heeft zoveel betekenis voor me, dat ik m elke dag draag. Maar goed, eerst maar zien dat die vinger het weer gaat doen. Ik zal 'm wel een kusje geven, dat werkt altijd.
1 opmerking:
Bij elke nieuwe zin uit dit blogbericht dacht ik: o, laat het niet erger worden... kippenvel!!
Een reactie posten