Ja hoor, eindelijk: de 1e wedstrijd gewonnen. Ook eindelijk een gelijk op gaande wedstrijd waarin wij het iets betere van het spel hadden, genoeg kansen creeerden, maar er ook genoeg misten. Zodoende stonden we met de rust met 1-0 achter ipv 4-0 voor. Door een door gebroken speler en een kluts ontstond de 1-0. Ik balen. Dat uitkomen en 1 op 1 blijft lastig, eigenlijk vind ik dat ik m dan moet hebben, maar heel vaak weet ik gewoon nog niet hoe.
Het dilemma van een keeper, het zou een goede titel voor een boek zijn.
De tweede helft was spannend, gelukkig maakten we redelijk snel de 1-1. Daarna een blunder van mij, maar ik zal m positief uitleggen: Een indirecte vrije trap werd direct genomen en zat in het doel, maar aangezien ik het wist dat die indirect genomen moest worden (...) liet ik 'm gaan en telde die dus niet. Pfff...
Eén van ons werd nog naar het ziekenhuis afgevoerd met iets aan haar pols, en vd tegenstander iemand vanwege haar teen. Voetbal blijft leuk. Zeker toen 5 minuten voor tijd de 2-1 voor ons viel. Wat een opluchting!
Met een redelijke wedstrijd van mijn kant, een zeer goede van het team, op een belachelijk spelend kunstgrasveld (dat ruikt naar niks en valt keihard - dat motiveert niet om er lekker voor te gaan) hebben we onze 1e 3 punten binnen. Wij blij.
Overigens is de familiederby van het 1e gewonnen door de Delftse kant: 2-0.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten