een kerk die prikkelt

Zoals gezegd: gister hebben we met een aantal jeugdwerkers bovenstaand boek besproken. Sowieso leuk om andere jeugdwerkers te leren kennen en wat te praten over ons werk. Daarnaast interessant om een boek te bespreken, omdat iedereen het boek vanuit zijn eigen context leest en er verschillende dingen uithaalt, dus er was genoeg om over te praten.

Grootste punt in dit boek: evangelisatie (om ff de definitie helder te hebben: naar mensen toe gaan en HET vertellen) brengt een schuldgevoel en mensen voelen zich er niet prettig bij, het werkt niet, het hoeft niet!!!!!

Punt is dat je leeft in en vanuit het Koninkrijk van God, dat is anders dan het koninkrijk van deze wereld, dat roept vragen op en het enige wat je hoeft te doen is open staan en antwoord geven op deze vragen.

* wat is dan de x-factor? wat maakt jou anders dan je humanistische buurman, liefhebbende vriend of wie dan ook, hoe ver gaat die x-factor? wat maakt jou echt anders zodat je vragen op roept (ik moet haast denken aan het hele Vaderhartgebeuren, zou dat het echte verschil zijn?!)

* 1 Petrus 3:15 --> erken Christus als Heer en eer hem met heel uw hart, vraagt iemand u waarop de hoop die in u leeft gebaseerd is, wees dan steeds bereid om u te verantwoorden --> Petrus gaat er dus vanuit dat die vraag gesteld gaat worden

* wat zorgt er voor dat die vraag gesteld wordt --> het antwoord staat in het 1e gedeelte van deze tekst --> als je Christus volgt en je leven onder zijn 'regering' leeft, dan kan het niet anders dan dat je vragen oproept, omdat je anders met geld, sex, macht en tijd om gaat

Er is nog veel meer te zeggen over dit boek, maar bovenstaande was voor mij het belangrijkste. Samenhangend met de vraag: hoe bereik je het dan dat je leven er zo uitziet, dan mensen vragen gaan stellen. Volgens mij kom ik dan uit bij iets waar ik nu een preek over aan het voorbereiden ben. Blijf in Mij en je zal vrucht dragen (Joh. 15). Wees niet gericht op de vrucht, op evangeliseren, mensen bereiken, maar wees in Jezus, wees in de Vader en de rest zal vanzelf komen.

Een ander punt wat met dit alles indirect te maken heeft, gaat over preken. Als voorbeeld wordt genoemd de (lange) preken van Paulus. Onze invulling van preken is geworden dat een meneer of mevrouw (minstens) een halfuur in éénrichtingsverkeer zijn ideeën uitspuwt. In Handelingen 20 waar Paulus aan het woord is komen 2 woorden van betekenis voor: dialégomai en homileo. In dialégomai zit duidelijk het woord dialoog, wat dus discussie inhoudt. Homileo betekent praten met.
Dus beide woorden geven aan dat Paulus geen woorden over hen uitstortte, maar dat hij met hen sprak. Er was interactie, er was dus mogelijkheid tot vraag en antwoord.

Voor mij een interessant gegeven als spreker. Moet ik het wel op deze manier doen? Het daagt me uit om vormen in te bouwen die een respons mogelijk maken.