the Rock rocks

Vanaaf mocht ik spreken bij jeugdkerk the Rock in Rijnsburg. The Rock rocks, dat is wel duidelijk. Grappig dat je zo duidelijk verschil merkt bij jeugdkerken en jeugddiensten. Maar hier staat echt een goede organisatie, met mensen die er voor gaan, juist ook in geloof. Dat proef je aan de hele sfeer, ik voelde me enorm welkom en 1 met de mensen die ik net leerde kennen. Top dus.

Ik had een Vaderhartboodschap te vertellen (hoe kan het ook anders), hoewel ik het tekstgedeelte al gekozen had vóór de Vaderhartschool. Hoe kicke is het om dat waar je zelf doorheen gaat door te mogen geven. Ik sta te vertellen over hoeveel God van hen houdt als zoon en dochter en tegelijkertijd denk ik: knetters, het is echt zo.
Je leert het meeste van dat wat je uitlegt. Zoiets is het toch? Goede reacties gehad. De rest is aan hen en aan God om er iets mee te doen.

Nog een kicke verhaal: ik had N meegenomen. Zij zit bij mij in de kerk en wilde me wel eens horen spreken en me tegelijkertijd supporten en bidden. Na de dienst ziet ze een jongen met 2 ongelijke benen qua lengte. Dus zij stapt op hem af en vraagt of ze voor hem mag bidden. ff later kom ik er bij en vertelt ze mij het verhaal en laat ze me de benen zien en inderdaad: het linkerbeen mist een centimeter of 4. De jongen heeft rugklachten, ja, das logisch.
Dus N bidden en na paar minuten wij weer checken: zijn die benen gewoon even lang geworden :-) Hij voelde een lichte duw in zijn knieholte en dat was blijkbaar genoeg voor God om het probleem te fixen. Superstoer!!!!!!! Heb het gewoon onder mijn neus zien gebeuren. En zo stoer van N dat ze er gewoon voor gaat bidden. En stoer van God dat Hij gewoon geneest.