Zoals gezegd was kerst een beetje anders dit jaar. Vandaag de begrafenis gehad van mijn oom. Mooi om te horen hoe iedereen over hem sprak. Hij was een geweldig mens. Nu verder zonder hem.
In al het verdriet was er het 'positieve/leuke' dat ik neven en nichten gesproken die ik al zo'n 10 jaar niet meer gezien had.
Al met al was Kerst een beetje triest, hoewel samen zijn in deze omstandigheden volgens mij het enige goede is, dus in die zin was het ok.
Mooiste kerstmoment: neefje Tom die na het eten een kerstverhaal voorleest en aan mij vraagt: wil jij bidden? Vervolgens gingen we bespreken waarvoor en voor wie we zouden kunnen bidden:
- alle familieleden van mijn oom die nu verdrietig zijn
- voor troost bij de begrafenis
- voor de familieleden van Jonathan die nu ook verdrietig zijn
- danken voor het leven van ome Dick en dat van Jonathan
- de buurman die een been moet missen
- een vriend die in de gevangenis zit
- alle arme mensen
- alle verdrietige mensen
- daklozen (in de kou)
- de zere vinger van mama
- de zere vinger van Wouter
- verkoudheid van Tom
En zo was al het wereldleed, van groot tot klein, in gebed bij God gebracht. Amen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten