Afgelopen week vergeleek iemand de liefde van onze ouders met de liefde van God als volgt. Liefde van onze ouders is als een brandende kaars.
De liefde van God is als de schijnende zon.
Zoveel meer dus. Zoveel groter. Zoveel warmer. Gaat niet op, gaat niet uit. De zon schijnt altijd, ook al zie je 'm even niet omdat die achter een wolk zit of omdat het nacht is. De zon is er. En de warmte van de zon is onnoemlijk.
God houdt van jou zoals de zon schijnt. Elke dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten