deze dagen

Beetje bijzondere dagen achter de rug. Het begon met het slechte nieuws van vriendin D, cultuurweek op school net ff anders, studie met o.a. een dieptegesprek met studiegenoot R in de bossen van Zeist en spelletjesavond ipv snackbar Broodje Seyst, zaterdag 6 uur opgestaan om preek verder voor te bereiden (of er echt mee te beginnen), zaterdagavond zo mogelijk nog slechter nieuws gehad betreft het overlijden van de vader van tiener R, daardoor geheel het zoveeljarigste feest van medejeugdwerker S vergeten. Gisteravond praisedienst gehad, was lauw (of hot), en preek ging retegoed (als je dat van een preek mag zeggen). Toch stom hoe iedere keer die zenuwen dan komen en de twijfel, maar ik houd het op gezonde spanning, maakt me scherp. En als ik eenmaal naar dat podium loop dan is dat helemaal voorbij. Ik ben God dankbaar voor dat talent dat hij me hiermee gegeven heeft en het plezier dat ik eruit haal.

Zojuist bij de begrafenis geweest van de vader van D. Begrafenissen horen bij het leven, maar blijven zeer moeilijke dingen. En nu weer thuis om samen met mijn moeder het huis helemaal door te boenen. Hierbij moeder in actie.