zondag 7 oktober 2007

spreken

Ik vertelde laatst dat een van mijn dromen spreken is. Het grappige geval wil dat ik daarna in gesprek kwam met een 1e jaars JWO-er. Ze vertelde me dat er eind november een sprekerstrainingsweekend wordt gehouden. Daar heb ik me inmiddels voor opgegeven.
Later dat weekend sprak ik een meid bij wie ik vorig jaar bij haar tienergroep heb gesproken. Ze vertelde dat die groep dat wat ik behandelde opnieuw bij de startzondag heeft gebruikt, omdat ze het zo tof vonden. Was goed overgekomen dus. Tegelijk nodigde ze me opnieuw uit.

Over 2 weken, zondag 21 oktober, mag ik in Schipluiden spreken bij een praise-avond. Thema: lofprijs. Ik zit nog strak in de voorbereiding en er schiet van alles door mijn hoofd (leuke fase is dit altijd), maar wat er telkens een beetje blijft hangen is het volgende, een tekst uit Lucas 19:40: If we did not praise, the rocks would cry out. Als wij God niet zouden aanbidden, dan zouden de rotsen het doen.

Blijkbaar is het voor de schepping niet meer dan normaal om God te aanbidden.
Ik wil onderzoeken wat er in de bijbel nog meer over dit staat: waarom kunnen we niet anders dan God aanbidden, waarom hoort het erbij? Wat zegt dat over God? En blijkbaar zit het in ons en moeten wij het kwijt: wat doet dat dan met ons?

En dan natuurlijk ook het aspect van hoe doen we dat dan? Tis niet alleen liedjes zingen voor God, het gaat om meer; het gaat om ons leven. Zoals Casting Crowns zingt in hun nummer 'lifesong'.


Empty hands held high
Such small sacrifice
If not joined with my life
I sing in vain tonight
May the words I say
And the things I do
Make my lifesong sing
Bring a smile to You
Let my lifesong sing to You
Let my lifesong sing to You
I want to sign Your name to the end of this day
Knowing that my heart was true
Let my lifesong sing to You
Lord I give my life
A living sacrifice
To reach a world in need
To be Your hands and feet
So may the words I say
And the things I do
Make my lifesong sing
Bring a smile to You
Hallelujah
Hallelujah
Let my lifesong sing to You


Over 2 weken ook nog een bijbelstudie houden bij een tienergroep in het dorp waar ik 21 jaar gewoond heb. Die zal over de verloren zoon gaan.
Nou, ik hoef me niet te vervelen de komende 2 weken. Nog genoeg om over na te denken en voor te bereiden.

Geen opmerkingen: