vaderhart

Ja, daar is die weer: een vaderhart blog :-)

Gisteravond naar het 5 jarig feest van het Vaderhuis in Den Haag geweest. Vanwege het jubileum waren er veel gasten en een aantal "Vaderhartbobo's" als Ian Ross (FatherHeart Canada), Jeff Scaldwell (Father'sHouseEurope) en John Nuttall (Father's Love cd).
Deze laatste John verzorgde de muziek en dat was genieten!
Enorm gelachen daaro. Zet Jeff en Henk Bruggeman (voorganger) naast elkaar en het zijn 2 kleine kereltjes die kwajongensstreken uithalen :-)

De afgelopen week was geen kattenpis. Het overlijden van Jonathan hakte er flink in en vooral de eerste 3 dagen zat ik in shock. Het besef dat het echt zo was drong maar langzaam door. Verder is het allemaal wat gemixt: ik ben blij voor Jonathan dat hij nu bij Papa in de hemel is, want het is goed daar, tegelijkertijd is er verdriet.
Om met dit alles goed om te gaan is een uitdaging voor mij. Gister had ik echt een off-day. Pijn is soms een moeilijk iets om mee om te gaan. Hoewel er omheen gaan een makkelijke weg lijkt, is het een foute weg die alleen maar meer moeilijkheden met zich mee brengt.
Hoewel pijnlijk, is de beste weg er doorheen. Pijn voelen, verdriet uiten, en in dit alles anderen toelaten, naast je hebben staan om te troosten (dit is vaak ook een uitdaging).
Dat Vader God ook hierin een rol speelt zal je niet verbazen. Gisteravond met Jeff hierover gesproken en gebeden. Zoals al eerder gezegd: Vader God is een plek van geborgenheid wanneer de storm raast. Maar net als met mensen, vraagt het ook vertrouwen naar Papa om Hem toe te laten daar waar de pijn zit. Maar het hele Vaderhartonderwijs maakt voor mij wel dat die stap makkelijker te zetten is. Hoofdkennis over Gods liefde zakt naar mijn hart, en daarmee groeit het vertrouwen :-)

Vanmiddag is de begrafenis, waaraan voorafgaande, zoals de kaart spreekt, 'een dankdienst voor het leven van Jonathan' zal plaatsvinden.
Ik vind het geweldig hoe M en J hierin hebben gestaan en deze woorden maken dat duidelijk.