hiep hiep hoera

Lijkt een beetje omgekeerde wereld op het moment. Anders dan ik gewend ben, zeker niet verkeerd, maar anders.

De drukte van de KerstMissie zuigt me op het moment een beetje leeg. Gisteravond was ik echt een vaatdoek. Toch heb ik mezelf vanochtend bij elkaar geraapt en besloten dat het dan maar niet uit eigen kracht gaat gebeuren. Dan maar minder krachtig vanuit mezelf, het idee dat IK het kan. Dan maar in vertrouwen op God dat dingen ook goed komen als ik me slappies voel.

Komende vrijdag heb ik bij de JWO een bijbelstudie te leiden en zaterdag ga ik spreken bij Seekers. Normaal heb ik dat al 2 weken tiptop in orde qua voorbereiding. Maar nu door alle dingen kom ik er gewoon niet aan toe. Ergens weet ik dat het wel in me zit, maar normaal ga ik dat dan tot in de puntjes voorbereiden. Ik heb er nu de puf en de tijd niet voor.
Ik geloof dat ik me er aan overgegeven heb en bereid ben te zien, waar het zonder 'perfecte' voorbereiding heen gaat.
Wowie, ik kies er -enigszins gedwongen- voor niet alles in de hand te hebben. Dit is een overwinning! Tevens gebruik ik de schaarse momenten voor mezelf niet om dan toch maar taakdingen te gaan doen, maar om te gaan chillen met vrienden en fun te hebben. Ik behaal hierbij een aantal van mijn leerdoelen.

Hiep hiep hoera.