nog een nachtje met de kikkers

Ik ben een boek aan het lezen, een superaanrader: God is closer than you think van John Ortberg.
Het boek is in het Engels en alleen al het feit dat ik een Engels boek lees, geeft aan dat het echt wel wat moet zijn! Zijn manier van schrijven is erg prettig. Er staan veel eye-openers in en goede one-liners.

* Loving God and loving one's neighbor are really the same thing.

* Blessed are those who know their limitations.
Dit n.a.v. het verhaal van Naäman. De grote, krachtige Naäman die ziek is en naar Elisa gaat om door die God genezen te worden. Hij verwacht grote dingen te moeten doen, maar wordt uiteindeljk door Elisa's knecht naar de Jordaan gestuurd. Hij moet daar 7 keer in onder gaan en dan zal hij genezen. Maar dit is te simpel, te eenvoudig voor Naäman. Boos loopt hij weg. Hij had liever iets moeilijks en iets groots. Maar zijn knechten praten op hem in en uiteindelijk luistert en gehoorzaamt hij toch en geneest.
Gehoorzaamheid aan simpele dingen, misschien moet je buigen door je trots heen, door je eigen grootheid heen. God is groot in kleine simpele dingen.
God wil je ontmoeten maar niet altijd daar waar jij het verwacht.

* The greatest moment of your life is now. Not because it's pleasant or happy or easy, but because this moment is the only moment you've got. Every past moment is irretrievably gone. It's never coming back. If you live there, you lose your life. And the future is always out there somewhere. You can spend an eternity waiting for tomorrow, or worrying about tomorrow. If you live there, you likewise will lose your life. This moment is God's irreplaceable gift to you. Most of all, this is the moment that matters because this is the moment where God is. If you are going to be with God at all, you must be with Him now - in this moment.

Vervolgens vertelt hij dat het meest gevaarlijke woord, het woord 'tomorrow' is. Hij geeft als voorbeeld Mozes en de farao tijdens de 10 plagen. Bij de 2e plaag, die van de kikkers, vraagt de farao Mozes om te bidden dat het stopt. Mozes vraagt aan de farao: "Wanneer wil je dat ik er voor bid?" "Morgen", zegt de farao.
Het was me nooit opgevallen, maar Ortberg wel. Het is natuurlijk absurd, dat wanneer jouw land geplaagd wordt door miljoenen kikkers (je kunt niet rustig douchen, terwijl je koekjes bakt springt er een kikker in het beslag, geen muggen maar kikkers die je uit je slaap houden, als je met de auto weggaat overrijdt je 10 kikkers voor je bij het einde van de straat bent), dat je dan zegt dat morgen vroeg genoeg is om er vanaf te komen.
Waarom koos de farao daarvoor? Hij wil zich niet overgeven aan God. In plaats daarvan koos hij voor nog een nacht met de kikkers.

Waar kiezen wij voor? Nog een nachtje met de kikkers? Wachten tot morgen?
Tomorrow is the most dangerous word!!!