Leven. Soms gaat het van een leien dakje, soms is naar de tandarts gaan nog de beste optie. Ik wil er niet al te veel over kwijt, enige privacy wordt deze keer in 8 genomen, maar toch wil ik er wel iets over kwijt. Namelijk: ik was enigszins van mijn stuk en bedacht dat niemand maar dan ook niemand dit ooit zou kunnen snappen. Daar waar ik mijn hart opende voor God, leek ik ook daar nul op het rekest te krijgen.
Maar toch. HELLUP!!! is een hele goede manier om God aan te roepen en bladerend in mijn bijbel kwam ik bij Psalm 138.
Ten dage dat ik riep, hebt Gij mij geantwoord, Gij hebt mij bemoedigd met kracht in mijn ziel.
Wanneer ik wandel te midden van benauwdheid, behoudt Gij mij in het leven; tegen de toorn van mijn vijanden strekt Gij uw hand uit, en uw rechterhand verlost mij. De HERE zal het voor mij voleindigen. O HERE, uw goedertierenheid is tot in eeuwigheid.
En Psalm 139 begint zo: HERE, Gij doorgrondt en kent mij.
Ik moet zeggen dat me dat goed doet. Al is het voor mij alsof het niet doordringt, dan toch is de Waarheid anders en wel aanwezig. Nou ja, uuuhhh... hallelujah dan maar of zo.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten